ارزيابي كارآيي پايداركننده‌هاي شيميايي مختلف بر روي پايداري واكسن برونشيت عفوني طيور

Evaluation of various chemical stabilizers on the stability of avian infectious bronchitis vaccine

واكسن برونشیت عفونی طیور (IBV) یك واكسن ویروسی زنده تخفیف حدت یافته بوده كه نسبت به تغییر شرایط محیطی حساس می باشد. پایداركنندهها به منظور حفظ توانمندی و كارآیی واكسن، قبل از لیوفیلیزه شدن به مایع واكسن اضافه می شوند كه منجر به حفظ پایداری واكسن در طی مراحل تهیه، نگهداری و تلقیح می شود. این تحقیق به منظور تعیین كارآیی چهار تركیب پایداركننده بر پایداری واكسن IBV پس از لیوفیلیزه شدن انجام شد. چهار پایداركننده لاكتوز- لاكتالبومین (LL)، سوكروز- لاكتالبومین (LS)، لاكتوز-پپتون (LP) و ژلاتین- سوربیتول (GS) برای تهیه واكسن لیوفیلیزه شده مورد استفاده قرار گرفت. واكسنهای فرموله شده با پایداركنندهها پس از لیوفیلیزاسیون عیار سنجی شدند و با عیار اولیه مایع واكسن مقایسه گردید. سپس طبق دستورالعمل OIE، برای تعیین پایداری تسریع شده، عیار واكسنها بعد از یك هفته انكوباسیون درºC 37 تعیین گردید. رطوبت واكسن پس از لیوفیلیزاسیون با روش كارل- فیشر اندازه گیری شد. همچنین برای تعیین پایداری طولانی مدت واكسن در ºC 4، برای مدت 3 سال و هر سه ماه یكبار عیارسنجی شدند. آزمایشهای فوق برای 3 سری واكسن تولید شده انجام گردید. نتایج نشان داد واكسنهای لیوفیلیزه شده با پایدار كنندهها عیار قابل قبول را داشتند و میانگین رطوبت واكسن‌ها در حدود قابل قبول (72/2-42/1%) بود. پس از یك هفته انكوباسیون واكسنها در °C 37 (پایداری تسریع شده)، واكسن با پایداركننده لاكتوز-لاكتالبومین كمترین كاهش تیتر را داشت. همچنین نتایج نشان داد كه در پایان دوره سه ساله نگهداری واكسن‌ها در  ºC 4، واكسن با پایداركننده LL بالاترین عیار را داشت. بدین طریق به نظر میرسد تركیب پایداركننده لاكتوز-لاكتالبومین حفاظت خوبی در طی مرحله لیوفیلیزاسیون و همچنین نگهداری طولانی مدت در  ºC 4 برای واكسن IBV فراهم مینماید.

Infectious bronchitis vaccine (IBV) is a live attenuated viral vaccine which is sensitive to the environmental changes. In order to maintain their potency and efficacy, stabilizer agents are usually added to the lyophilized vaccines during preparation process, stabilizing the vaccine throughout the manufacturing, storage, and administration. This study aimed to determine the efficacy of four different stabilizers on IBV. Four different stabilizers including lactalbomin–lactose (LL), lactalbumin–sucrose (LS), lactose–peptone (LP) and gelatin–sorbitol (GS) were used to prepare lyophilized vaccines. The vaccine was titrated before and after lyophilization. To determine accelerated stability (based on OIE instruction), the vaccines were titrated after 7 days incubation in 37ºC. Residual moisture of lyophilized vaccines was measured by Karl-Fisher method. Furthermore, the stability of the vaccines in 4ºC was measured over 36 months at three months intervals. All experiments were repeated for three batches of the vaccine. The results showed that acceptable titer of the vaccine was observed with four stabilizers. Residual moisture found to be in appropriate limit, ranged from 1.42-2.72%. Following seven days incubation in 37ºC, titer reduction of the vaccine with lactose-lactalbomin was the lowest. The results showed that in the end of this period, the vaccine with LL has the highest titer. In conclusion, it seems that lactose-lactalbomin stabilizer provided good protection to IBV under lyophilization condition and maintenance of the vaccine for long time in 4ºC.