تأثير تمرين تركيبي و استقامتي بر سطوح اپلين پلاسمايي و شاخص حساسيت انسولين در دختران داراي اضافه وزن

THE EFFECT OF COMBINED AND ENDURANCE TRAINING ON PLASMA APELIN AND INSULIN INSENSITIVITY AMONG SOME OVERWEIGHT FEMALES

مقدمه: اپلین حساسیت انسولینی را افزایش می‌دهد، اما ارتباط آن با تمرین‌های ورزشی كمتر مورد توجه قرار گرفته است. هدف این تحقیق بررسی تأثیر تمرین‌های تركیبی (مقاومتی، استقامتی) و استقامتی بر سطوح اپلین پلاسمایی و شاخص حساسیت انسولینی بود. روش‌ها: 45 دانشجوی داوطلب واجد شرایط (دارای نمایه توده‌ بدنی 25 تا 30، سالم و غیرفعال)، ‌به‌صورت تصادفی در سه گروه تركیبی، استقامتی و كنترل تقسیم شدند. گروه‌های تمرینی 4 روز در هفته، طی 12 هفته تمرین كردند. در گروه تركیبی، برنامه تمرینی شامل 2 روز در هفته از نوع استقامتی تناوبی از 5 تكرار دوهای 3 دقیقه‌ای شروع و در هفته‌های پایانی به 13 تكرار دوهای 3 دقیقه‌ای رسید (فواصل استراحت بین تكرارها 2-1 دقیقه و شدت 60 ا لی 80 درصد ضربان بیشینه‌ قلب اعمال شد)، و 2 روز دیگر برنامه مقاومتی در 7 ایستگاه (قایقی، پرس پا، پروانه‌ای، باز شدن ساق پا، خم شدن ساق پا، خم و باز شدن ساعد) شامل 3 ست با 8 تا 12 تكرار (30 الی 60 ثانیه استراحت بین تكرارها و 90-60 ثانیه استراحت بین ست‌ها).گروه استقامتی تمرین هر 4 روز را مشابه بخش استقامتی در گروه تركیبی انجام دادند. قبل و پس از 12 هفته، مقادیر اپلین، گلوكز انسولین، نیمرخ لیپیدی در گروه‌ها اندازه‌گیری شد. تحلیل داده‌ها با آنوا یكسویه در سطح 05/0p< با نرم‌افزار SPSS نسخه 18 انجام شد. یافته‌ها: سطوح پلاسمایی اپلین در گروه‌های تمرینی نسبت به گروه كنترل  كاهش معناداری داشت (0001/0=p). مقادیر HDL-c در گروه‌های تمرینی نسبت به گروه كنترل افزایش معناداری داشت (043/0=p)، شاخص حساسیت انسولینی مقادیر گلوكز و انسولین در بین سه گروه تفاوت قابل ملاحظه‌ای نداشت. نتیجه‌گیری: این پژوهش نشان داد 12 هفته تمرین تركیبی و استقامتی سبب كاهش معناداری بر اپلین پلاسمایی شده و هر دو شیوه‌ تمرینی HDL-c را افزایش داده و كلیه این تغییرات مستقل از تغییر شاخص حساسیت انسولینی رخ داده است.

Background: Apelin increases insulin insensitivity but its correlation with exercise training has less been taken in to consideration. The aim of this paper was to evaluation the effect of combined (resistance, endurance) and endurance training on plasma Apelin and in insulin sensitivity. Methods: Forty -five volunteered students of eligible (BMI: 25-30,Health and inactive) were randomly divided into three groups, combined, endurance and control.The trainedgroups were trained forfour days per week, during 12 weeks. In combined group, endurance interval training was performed fromfivereplication with three minutebeginningand in final weeks reached to thirteen replications of 3 minutes with resting time of 1 to 2minutes. Intensity was 60-80% HRmax and resistance training planning: 2days per week,7 stations(Boat,leg press,buttreflys, Knee extension and flexion, forearm flexion and extension) 8-12 replication, resting time between the intervals and sets consequently:  30-60 ,60-90 second . The endurance group was trained with the same endurance section of combined group. Pre and post weeks, plasma Apelin,glucose and lipid profiles were measured in groups. Data were analyzed by One Way - Anova,significant level was P≤0/05, using SPSS, ver 18. Results:  Plasma Apelin decreased significantly compared with the control group (P=0/0001).In training groups, HDL-c had in the training group increased compared with the control group (P= o/o43). Insulin Insensitivity wasn't different   among groups (P≥0/05). Conclusion: This paper showed that 12 weeks of combined or Endurance training had significantly decreased plasma Apelin and both training groups had an increase in their HDL-c but all of the exchanges were free of insulin sensitivity.