مقايسه‌ي سبك هاي شناختي مستقل و وابسته به زمينه و حل مساله اجتماعي در دانش آموزان با و بدون اختلال يادگيري خاص

هدف از پژوهش حاضر مقايسه ي سبك هاي شناختي مستقل و وابسته به زمينه و حل مساله اجتماعي در دانش آموزان با و بدون اختلال يادگيري خاص بود. روش پژوهش، توصيفي از نوع علي ـ مقايسه اي بود و جامعه آماري شامل كليه دانش آموزان مبتلا به اختلال يادگيري مراجعه كننده به مراكز آموزشي و باليني شهرستان رضوان شهر در سال تحصيلي 93-1392 و دانش آموزان عادي (فاقد اختلال يادگيري) همان شهرستان بودند كه از بين آنها 80 نفر (40 نفر مبتلا به ناتواني و 40 نفر بدون ناتواني) با روش نمونه گيري هدفمند انتخاب شدند. براي جمع آوري داده ها از آزمون اشكال نهفته و مقياس حل مسيله اجتماعي استفاده شد و داده ها با تحليل واريانس يك طرفه تحليل شد. نتايج نشان داد كه ميانگين نمرات سبك هاي شناختي مستقل و وابسته به زمينه در دانش-آموزان عادي بيشتر از دانش آموزان مبتلا به اختلال است. هم چنين ميانگين نمرات سبك هاي غيرسازنده حل مسيله اجتماعي (درماندگي، مهارگري و اجتناب) در دانش آموزان مبتلا به اختلال بيشتر از افراد عادي بوده و برعكس ميانگين نمرات سبك هاي سازنده حل مسيله اجتماعي (خلاقيت، اعتماد و گرايش) در دانش آموزان عادي بيشتر است. اين يافته ها تلويحاتي را براي استفاده متخصصان باليني و تعليم و تربيت كودكان از تقويت مهارت حل مسيله اجتماعي و اصلاح سبك هاي شناختي افراد مبتلا به اختلال يادگيري خاص به منظور كنترل و درمان علايم و پيامدهاي مخرب مبتلايان به اين اختلال را به دنبال دارد.

This study aimed to compare the independent and context-dependent cognitive styles and social problem solving in students with and without specific learning disorder. The design is descriptive and causal-comparative. The population of this study consisted of all students with and without learning disorder referred to clinical and education centers in the Rezwanshahr city in the 2013-2014 years. Eighty people (40 with disorder and 40 without disorder) were selected by purposive sampling method. Data were collected with Latent Forms Test and Social Problem Solving Questionnaire and were analyzed with univariate analysis of variance (ANOVA). The results showed that the mean scores of cognitive style in normal students are higher than students with learning. Also, the unconstructive styles of social problem solving (helplessness, inhibition and avoidance) in students with disorder are higher than normal students and vice versa, the score means of constructive styles of social problem solving (creativity, trust and interest) in normal students are higher than students with disorder. These findings have implications for clinicians and the education of children to use social problem solving skills training and cognitive styles to control and treat symptoms and damaging consequences in students with specific learning disorder.