سبك شناسي شكواييه سرايي در ديوان ناصرخسرو

Stylistic Study in Complaint in Nasir Khusraw poem

شكواييه سرايي در شعر ناصرخسرو رنگ و بويي منحصربفرد و متمايز از شاعران پيش و پس از خود يافته است؛ قصد او از اين شكوه گريهاي بسيار نه فقط حسب حال و بثالشكوي، بلكه انتقاد به قصد اصلاح و روشنگري، تعليم، ارشاد، اصلاح فردي و اجتماعي هم است. بدين ترتيب شكوه گريهاي ناصرخسرو معمولا لحني پندآموز و نصيحتگر مييابد و از اين لحاظ ميتوان شكواييه هاي او را هم مختصِ وي و داراي سبك شخصي دانست. در اين مقاله، پس از ذكر مقدمه اي بر مبحث شكواييه سرايي در ادب فارسي، به بررسي ساختار و سبك شكواييه هاي ناصرخسرو پرداخته ايم. نتايج كلي حاصل از اين تحقيق گوياي آنست كه 1. شكواييه سرايي در قصايد ناصرخسرو از بسامد بالايي برخوردار است تا حديكه ميتوان او را نخستين شاعر منتقد و شكواييه سرا در ادبيات رسمي فارسي ناميد. 2. وي بلافاصله بعد از هر شكايت و گلايه اي روي به نصيحت و ارشاد مياورد. 3. او صراحتا به معناي » من « وضع و حال خود را آيينه عبرت مخاطب خود ساخته است ازاينرو در شعر او 4. زبان ناصر در اين اشعار، صريح و روشن است. 5. تشبيه » ما « : گسترده خود بكار رفته است يعني و استعاره در اينگونه اشعار بسيار وجود دارد. 6. لحن شاعر در شكواييه هايش تلخ، نوميدانه و هشداردهنده است. 7. مضمون اين اشعار اغلب تكرارشونده است.

Nasir Khusraw is a unique poet and his literary style is personal. He moves in the opposite direction of flow of contemporary literature. His poetry is the language, tone, content and different religious and philosophical attitude. According to Nasir Khusraw, poetry task is teaching and guidance. Therefore, He makes use of all scientific and literary capabilities to teach and preach. At the same time, Nasir Khusraw is a critic and Plaintiff poet. But, unlike other poets, Nasir in most cases, makes use of complaint for exhortation, not exclusively to expression personal and social problems. In this article, we investigated complaints in Khusrawʹs odes aspect of stylistics and we obtain these results: -In most cases, he speaks of human problems in the world; - purpose him of the "I" in the poem, is "we" humans; -he after drawing a painful and scary place in the world for herself and attar scaring the audience, begins to providing solutions. - The only way to save humans from disaster and corruption is religion refuge to the Imams; -language is very simple and clear in this copmplaints; - In this type of poetry allegory is much;-The theme of this poem is often repetitive; -The tone of this poem is very bitter, disappointing and alarming.