الهام‌گيري از سنت ديني در شعر اعشي

استلهام التراث الديني في شعر الاعشي

سنت با مشخصه فرهنگي و مضامين متعدد ديني، تاريخي، اجتماعي، و ادبي خود يك پديده الهام‌بخش است كه شاعر با به‌كارگيري آن، افكار و انديشه شخصي و يا گروهي زمان خويش را به نمايش مي‌گذارد و به‌وسيله آن به تجربه و تصاوير و اصالت شعري، قدرت و استحكام مي‌بخشد. اعشي يكي از شاعران برجسته دوره جاهلي است كه از سنت‌هاي دوره پيش يا دوره معاصر خويش تاثير پذيرفته‌است. بررسي استقرايي سنت ديني در ديوان اعشي كه مشتمل بر داستان‌ها و اساطير كهن ديني، اعتقادات و باورها و مناسك و شعاير بدوي ـ جاهلي و برآمده از ناخودآگاه جاهلي است، دال بر قدرت شاعر در به‌كارگيري آنها و همچنين بيانگر جنبه‌هايي از افكار و اعتقادات و آداب‌ورسوم دوره جاهلي است و بررسي آن مي‌تواند رابطه فرهنگ و اديان و تاريخ و اسطوره‌هاي عرب با ملل ديگر را روشن سازد. آگاهي شاعر از اين مضامين و افكار به عنوان يكي از تاثيرگذارترين پديده‌ها در سنت‌هاي شعري جاهلي كه آثار آن نيز در شعر وي وارد شده، محصولِ ارتباط و اختلاط وي با ساير ملت‌ها و مسافرت‌هايش به جوامع و محيط‌هاي متعدد است.

Tradition, recognized with cultural characteristics, is an inspirational phenomenon that is employed by poetsto show personal or group thoughts,and strengthenthe experience, images and poetry.Inductive study of religious tradition in poetical works of al-Asha, including ancient religious stories and myths, beliefs and faiths and ceremonies and ignorant-primitive poems, indicates the power of the poet in applying them, and also suggests aspects of thoughts, creeds and customs of ignorant period. Examination of these poems can create relationship between religions, myths and history with Arabs and other nations.Poet’s awareness of the concepts and ideas is the product of his relation and interaction with other nations, and his journeys to different societies and environments.