كواين عليه دكارت: خوانش معرفت‌شناسي كل‌گرا و طبيعي‌شده در بافت نقد سنت دكارتي

Quine vs Descartes:a Reading of Holistic and Naturalized Epistemology in the Context of Cartesian Tradition

كواين از تجربه‌گراياني است كه منتقد تجربه‌گرايان پيش از خود است. در اين مقاله نشان مي‌دهيم كه كواين در واقع منتقد سنت معرفت‌شناسي‌اي است كه دكارت موسس آن است و تجربه‌گراياني كه كواين منتقد آنان است نيز در واقع بخشي از اين سنت محسوب مي‌شوند، چرا كه انديشه‌هاي آن‌ها واجد ويژگي‌هاي اصلي اين سنت است. در اينجا به ويژه به دو ويژگي اين سنت، يعني مبناگرايي و محوريت مسيله توجيه تمركز مي‌كنيم. در نهايت نشان مي‌دهيم معرفت‌شناسي كواين هر دوي اين ويژگي‌ها را رد مي‌كند. دو خصوصيت از معرفت‌شناسي كواين كه در اينجا نقش تعيين‌كننده‌اي دارند، كل‌گرايي و طبيعي‌گرايي او هستند.

Quine is an empiricist. But he objects the previous empiricists. We want to show that Quine is in fact an objector of the epistemological tradition that Descartes founded, and the empiricists that Quine objects are followers of that tradition. Here we emphasize two specifications of Cartesian tradition: (1) foundationalism (2) trying to answer the problem of justification. We show that Quine’s epistemology rejects both of these. Two traits of Quine’s epistemology that have important roles here are holism and naturalism.