تاثير تمرينات اصلاحي بر تعادل زنان سالمند داراي هايپركيفوزيس

The effect of corrective exercises on balance in elderly women with hyperkyphosis

سابقه و هدف: زنان داراي هايپركيفوزيس تعادل كافي نداشته و بدن شان داراي نوسان زيادي است كه سبب مي‌شود بيشتر در معرض خطر زمين‌خوردن باشند. ازجمله علل اصلي زمين‌خوردن، اختلال در تعادل و ثبات وضعيت است. هدف از انجام اين پژوهش، بررسي تاثير تمرينات اصلاحي بر تعادل زنان سالمند داراي هايپركيفوزيس بود. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه نيمه‌تجربي، 30 نفر از زنان سالمند (60 تا 75 سال) به روش هدفمند انتخاب و به‌صورت تصادفي، به دو گروه تجربي و كنترل تقسيم شدند. گروه تجربي به‌مدت 8 هفته (3 جلسه در هفته) در برنامه تمرينات اصلاحي شركت ‌كردند. اما گروه كنترل در هيچ برنامه تمريني شركت نكردند. در پيش‌آزمون و پس‌آزمون براي اندازه‌گيري درجه كيفوز و تعادل به‌ترتيب از خط‌كش منعطف و مقياس برگ استفاده‌ شد. نتايج: بيست و شش نفر در اندازه‌گيري‌هاي پس‌آزمون شركت كردند. درجه كيفوز از 58/50 به 84/48 درجه (002/0P=) رسيد و در مقياس برگ (0001/0P < ) بهبود قابل توجهي مشاهده‌ شد. ترس از افتادن نيز به‌طور قابل ملاحظه‌اي كاهش يافت. تعداد افراد در خطر افتادن در گروه آزمايش، از 7 به 2 نفر كاهش‌ دهد. نتيجه‌گيري: يافته‌هاي تحقيق نشان دادند كه تمرينات اصلاحي مي‌تواند موجب بهبود درجه كيفوز و تعادل سالمندان شده و از اين طريق خطر زمين‌خوردن را كاهش دهند.

Background: Women with hyperkyphosis have impaired balance and increased body sway, which can increase their risk of falls. Impaired balance and poor postural stability are the main risk factors for falling. This study aimed to study the effect of corrective exercises on balance in elderly women with hyperkyphosis. Methods and Materials: In this quasi experimental study, 30 adult women (age range, 60-75 years old) were selected using a purposive sampling and assigned randomly into the experimental and control groups. Participants in the experimental group took part in an 8-week (3 sessions a week) corrective exercise program. In this period, the control group did not receive any corrective exercise program. The flexicurve ruler and Berg balance scale were used in pre- and post-tests to measure kyphosis angle and balance, respectively. This study was conducted in Spring 2014 at Jahandideh Nursing Home in Arak city, Iran. The number of falls and fears of falling was also recorded. To analyze data, dependent t-test and covariate analysis at a significance level of P < 0.05 were used. Results: Twenty-six participants completed post-test measures. The Kyphosis angle changed from 50.58 to 48.84 degrees (P=0.002) and a significant improvement was observed in the Berg scale (P < 0.0001). Moreover, fear of falling was decreased significantly. In the experimental group, the number of people at risk of falling was reduced from 7 to 2 cases. Conclusion: A corrective exercise program can be effective in reducing the angle of kyphosis and improving balance in elderly and thus it can decrease risk of falling.