تاثير آموزش علوم تجربي با رويكرد زمينه ـ محور بر پيشرفت تحصيلي دانش‌آموزان پايه هفتم

The impact of teaching science with context-based approach on the 7th grade students’ academic achievement

هدف اين پژوهش بررسي تاثير آموزش علوم تجربي با رويكرد زمينه- محور بر پيشرفت تحصيلي دانشآموزان پايه هفتم بوده است. روش پژوهش در اين مطالعه نيمه آزمايشي از نوع پيش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه گواه است. جامعه آماري پژوهش شامل كليه دانش‌آموزان پسر پايه هفتم دوره اول متوسطه شهرستان بهارستان (استان تهران) در سال تحصيلي 93- 1392 مي‌باشد. حجم نمونه متشكل از 67 نفر دانش‌آموز پسر پايه هفتم بود كه 33 نفر آن‌ها گروه آزمايش و 34 نفر گروه گواه بودند و با روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شدند. ابزارهاي اندازه‌گيري اين پژوهش شامل آزمون هوش ريون و آزمون پيشرفت تحصيلي (دانشي، مهارتي و نگرشي) بر اساس مطالب درس علوم تجربي پايه هفتم بود. در ابتدا از هر دو گروه آزمايش و گواه، پيش‌آزمون پيشرفت تحصيلي به عمل آمد، سپس متغير آزمايشي (آموزش زمينه- محور) در 12 جلسه به گروه آزمايش آموزش داده شد درحاليكه گروه گواه با همان رويكرد مرسوم آموزش ديدند. در پايان، پسآزمون بر روي هر دو گروه انجام شد. براي تجزيه‌وتحليل داده‌ها از روش‌هاي آمار توصيفي (ميانگين، انحراف معيار) و در بخش استنباطي از آزمون تحليل كوواريانس استفاده گرديد. نتايج به‌دست‌آمده نشان داد كه ميزان پيشرفت تحصيلي درس علوم تجربي گروه آزمايشي كه با رويكرد زمينه- محور آموزش ديده بودند نسبت به گروه گواه كه با رويكرد مرسوم آموزش داده شدند بيشتر و تفاوت بين ميانگين‌هاي آن‌ها معنادار است. بنابراين مي‌توان گفت كه آموزش زمينه- محور مي‌تواند به‌عنوان يك رويكرد مناسب در تاليف كتب درسي و آموزش علوم تجربي مورد استفاده قرار گيرد.

The aim of this study has been to evaluate the impact of teaching science with context-based approach on the achievement of seventh grade students in Baharestan city. It was a quasi-experimental study with pretest - posttest design. The research population consisted of secondary school 7th grade male students studying in the first semester of Baharestan city in 1392. The sample consisted of 67 7th grade male students who were selected based on access sampling method. They were divided into two groups of control (34 students) and experimental (33 students). Measurement tools used in the study included IQ test and achievement test (knowledge, skills and attitudes) based on 7th grade science course materials. At first, the achievement test was administered in both the experimental and control groups. Then, the experimental variable (context-based instruction) was trained to the experimental group for 12 sessions and finally the post-test was distributed in both groups. To analyze the data, descriptive statistics (mean, standard deviation) and inferential statistics (covariance) was used. The results showed that the experimental group who were trained with context-based approach has more achievement than control group who were trained with traditional approach. Also, there was a significant difference between the mean score of the two groups. Findings showed that teaching science with context-based approach had positive impact on attitudes, knowledge and skills of students.