تحليل تجربي تاثير كاهش نابرابري آموزشي بر بهره وري كل عوامل توليد در ايران

Empirical analysis of educational inequality reduction on total productivity of production factors in Iran

آموزش، به عنوان يكي از مفاهيم سرمايه انساني، تواناييهاي متعددي را در نيروي كار ايجاد مي كند و موجب افزايش قدرت توليد و بازدهي كار مي شود. هدف اين مطالعه بررسي اثر نابرابريهاي آموزشي بر بهره وري كل عوامل توليد در ايران بود. در اين خصوص ضريب جيني آموزش به عنوان شاخصي براي بيان نابرابري آموزشي، براي افراد 15 سال به بالا، با استفاده از روش توماس و همكاران (2001) محاسبه شد. با بهره گيري از داده هاي سري زماني ايران طي دوره 1390-1349 و رهيافت اقتصادسنجي ARDL، نابرابري آموزشي و رابطه تجربي آن با بهره وري كل عوامل توليد آزمون شد. بر اساس نتايج به دست آمده بين ضريب جيني آموزشي و بهره وري كل عوامل توليد در كوتاه مدت و بلندمدت رابطه منفي و معنا دار وجود دارد؛ به ديگر سخن، كاهش نابرابريهاي آموزشي موجب افزايش بهره وري كل عوامل توليد مي شود.

Education, as one of the concepts of human capital, transfers various capabilities to the labor force and increases productivity and efficiency of the work. The purpose of this study was to investigate the effect of educational inequalities on the total productivity of production factors in Iran. In this context, the Gini coefficient of education was calculated using the study by Thomas et al. (2001) as an indicator for defining the inequalities of education for 15 year old and older individuals. Then, using time series data over the period of 1970-2011 in Iran and ARDL econometric approach, the degree of educational inequality and its experiential relationship with total productivity of production factors have been tested. Based on the obtained results, there is a significant negative relationship between the educational Gini coefficient and total productivity of production factors in the short term and long term. In other words, decreasing of educational inequalities increases the overall productivity of production factors. Keywords: Educational inequality, Gini coefficient, Total factor productivity.