چكيده فارسي :
واگرايي ميان دانش پژوهشي و تصميم‌گيري يا سياستگذاري و اجراي آنها در زمينه‌هاي مختلف كنش اجتماعي از جمله مسايل اصلي سياست عمومي است كه از يك سو، مباحث گسترده‌اي را برانگيخته و از سوي ديگر، اين واگرايي علاوه بر ايجاد شكاف ميان كنشگران اجتماعات گوناگون، موجب گسست عرصه عمل و دانش بشري شده است. اگر چه مي‌توان شاهد اين گسست و واگرايي در عرصه جامعه جهاني بود، اما فاصله‌ها در كشورهاي در حال توسعه به مراتب ژرف‌تر است. از اين رو، در اين پژوهش تلاش شده است تا ضمن بررسي وضعيت سياست‌پژوهي در كشور ايران، براي ايجاد و توسعه نهادي كه به تعبيري لايه گمشده نظام تصميم‌گيري در كشور است، الگوهايي طراحي شود. روش پژوهش مطالعات اسنادي و كتابخانه‌اي در دو قلمرو ادبيات مربوط به سياست عمومي و به ويژه سياست پژوهي و تحليل وضعيت توليد دانش پژوهشي در كشور ايران و نيز موردكاوي تجربه هايي بود كه در واقع، نوعي بهينه كاوي به شمار مي رود. روايي، يافته هاي نظري و سناريوهاي پيشنهادي با استفاده از فن گروههاي كانوني به تاييد كارشناسان چيره دست دو حوزه شناختي سياست عمومي و آموزش عالي رسيد. بر پايه تحليل وضعيت موجود سياست پژوهي در كشور ايران، ادبيات نظري و زيست تجربه هاي جهاني دو الگو براي ايجاد و راه‌اندازي موسسه ملي سياست پژوهي آموزش عالي ارايه و نقاط ضعف و قوت آنها نيز برشمرده شد. در اين الگوها بيشتر بر فرايندهاي همكنشي اين نهاد از يك سو، با نهادهاي توليد و ترويج دانش در دو عرصه داخلي و بين‌المللي و از سوي ديگر، با كاربران اصلي دانش پژوهشي به مثابه يكي از اصلي‌ترين كاربران توليدات مركز ملي سياست پژوهي پافشاري شده است.
چكيده لاتين :
Divergence between scholarship and decision making or policy making, and their application in different social action, is one of the main topics in public policy which has stimulated a lot of debate. Furthermore, this divergence and the subsequent gap it creates between different communitiesʹ actors have caused disconnection in the arena of human action and knowledge. Although this divergence and disconnection can be witness in the global society, nonetheless, the gaps in the developing countries are far deeper. Therefore, this study examines the condition of Iranian policy research in order to design models for creation and development of an institute, which have been referred to as the “missing layer of Iranian higher education’s decision making". Two methodologies were employed in this study. First, documentary and library methods in two domains of literature related to the public policy, particularly research policy and policy research status analysis in Iran, and case studies of experiences that are actually considered as a benchmarking type. By using focus groups, the theoretical research findings and recommended scenarios were validated through experts in two fields of cognitive public policy and higher education. Based on an analysis of current condition of policy research in Iran, and theoretical literature and world life experiences, two models for creation and starting a “National Institute for Policy Research" are presented, and their strengths and weaknesses are also discussed. In these models, on one hand, the interactive processes of the Institute with organizations for creation and promotion of knowledge, in both domestic and international arena, are emphasized; on the other hand, the interactive processes of the Institute with principal users of scholarship, as one of the main users of National Institute for Policy Research products, are stressed. .
Keywords: Public policy, Policy research, Higher education.
