پراكنش، فراواني و زيتوده Ampelisca sp.در ناحيه فلات قاره سواحل ايراني درياي عمان

پراكنش، فراواني و زيتوده Ampelisca sp.در ناحيه فلات قاره سواحل ايراني درياي عمان

در اين تحقيق پراكنش، فراواني و زيتوده Ampelisca sp. در فلات قاره بخش ايراني درياي عمان )از جاسك تا گواتر با طول تقريبي 953 كيلومتر( مورد مطالعه قرار گرفت. جهت نمونه برداري، 5 ترانسكت با فواصل تقريبا مساوي در نظر 133 متر در هر ترانسكت، بوسيله رسوب گير ، 233، 53، گرفته شد و از اعماق 23 Van Veen و در سه تكرار نمونه رسوب برداشت گرديد. براي تعيين خصوصيات فيزيكي رسوبات بستر تكرار ديگري از رسوب برداشت شد. خصوصيات فيزيكي آب نيز در هر يك از ايستگاهها بوسيله دستگاه CTD ثبت گرديد. پس از شناسايي و شمارش، ازطريق PCA و روابط همبستگي، ميزان وابستگي فراواني و زيتوده ايستگاههاي مختلف با هر يك از پارامترهاي محيطي تعيين گرديد. نتايج بدست آمده نشان داد كه عمق 23 متري بيشترين فراواني و زيتوده را به طور ميانگين داشته و با افزايش عمق از فراواني و زيتوده كاسته شده و فراواني و زيتوده Ampelisca در هر ايستگاه با اكسيژن محلول، درصد شن و دما ارتباط معني دار داشت.

This study was conducted to determine distribution, abundance and biomass of Ampelisca sp. in the Iranian continental shelf of the Oman Sea from Jask to Gwadar (approximately 350 km stretch). Sampling was carried out in 10, 50,100 and 200m depth along five transects of approximately equal distances from each other. Sampling was done with Van Veen grab (0.1 m2) in three replicates; temperature, salinity, and Dissolve oxygen were recorded by CTD, sediment sample was collected for analysis of physical parameters for sediment at each station. The PCA and correlation of Ampelisca sp. abundance and biomass with all the environmental parameters were determined. The maximum abundance and biomass of Ampelisca sp. was recorded at 10m depth, which decreased as depth increased. It was observed significant correlation among abundance and biomass with dissolved oxygen, sand percentage and temperature.