روايي سنجي مقياس موانع مشاركت در اوقات فراغت سالمندان

The Validity Assessment of Constraint on Leisure Scale in the Elderly

پژوهش حاضر با هدف بررسي روايي و پايايي مقياس موانع در اوقات فراغت سالمندان ايراني انجام گرفت. به اين منظور 552 شركت‌كننده (347 مرد و 205 زن) سالمند با دامنه سني 60 سال به بالا به‌صورت چندمرحله‌اي انتخاب شدند. ابزار اندازه‌گيري پرسشنامه اطلاعات دموگرافيكي و مقياس موانع در اوقات فراغت (هوبارد و منل، 2001) بود. از تحليل عامل تاييدي براي بررسي روايي سازه، ضريب همبستگي پيرسون براي بررسي روايي سازه همساني دروني و ضريب آلفاي كرونباخ براي بررسي پايايي استفاده شد. نتايج نشان داد كه مقياس موانع در اوقات فراغت سالمندان ايراني داراي روايي و پايايي است. تحليل عاملي تاييدي نشان داد مقياس به‌طور مناسبي تاييد شد. نتايج نشان داد كه اين مقياس در كل و در سه عامل از همساني دروني قابل قبولي برخوردار است (آلفاي كرونباخ كل=86/0). همچنين همبستگي معنا‌داري بين گويه‌ها با عوامل و عوامل با كل مقياس مشاهده شد كه نشان مي‌داد اين سوالات موضوع يكساني را مي‌سنجند. تحقيق حاضر بيانگر روايي و پايايي قابل قبول نسخه فارسي مقياس موانع در اوقات فراغت در سالمندان ايراني با سه عامل شامل عامل درون‌فردي، برون‌فردي و ساختاري بود، كه قابليت كاربرد در جامعه ايراني را دارد.

The aim of this study was to measure validity and reliability of the Constraint on Leisure Scale in Iranian elderly. 552 elderly (347 males, 205 females) with age range of 60 years and over were selected by multistage method. Demographic Characteristics Questionnaire and Constraint on Leisure Scales (Hubbard & Mannell, 2001) were used to collect data. Confirmatory factor analysis for construct validity, Pearson correlation coefficient for internal consistency of construct validity and Cronbachʹs alpha coefficient for reliability to be used. Results showed that the Constraint on Leisure Scale had an acceptable reliability and validity for Iranian elderly. Confirmatory factor analysis showed that the scale was approved appropriately. Internal consistency of this scale was acceptable in total and in three subscales (total Cronbachʹs alpha=0.86). Also, there was a significant correlation between items and factors and also between factors and total scale which showed that these questions assessed a similar subject. This study represented the acceptable reliability and validity of Persian version of Constraint on Leisure Scale in Iranian elderly with three factors including intrapersonal, interpersonal and structure which was applicable in Iranian society.