بررسي امكان استفاده از برخي سويه هاي سودوموناس فلورسنت جدا شده از فراريشه پسته در كنترل Phytophthora drechsleri عامل بيماري پوسيدگي طوقه و ريشه پسته

پوسيدگي طوقه و ريشه (انگومك) ازجمله بيماري­هاي مهم درختان پسته درايران است كه روش­هاي مختلفي از جمله كنترل بيولوژيك براي مديريت بيماري پيشنهاد شده است. سودوموناد­هاي فلورسنت با توانايي توليد طيف وسيعي از متابوليت­هاي ثانويه مانند آنتي­بيوتيك­هاي مختلف و مواد تنظيم كننده رشد، از مهم­ترين باكتري­هاي خاكزي موثر در كنترل بيولوژيك بيماري­هاي گياهي هستند. در اين تحقيق اثر آنتاگونيستي سودوموناد­هاي فلورسنت جدا شده از فراريشه درختان سالم و آلوده به گموز پسته براي بيوكنترل Phytophthora drechsleriمورد بررسي قرار گرفت. به همين منظور تعداد 75 جدايه باكتري سودوموناس با توجه به خصوصيت ايجاد نور فلورسنت در محيط KingB جداسازي شدند. از اين تعداد، در غربالگري اوليه بر اساس آزمون كشت متقابل روي محيط كشت PDA، هفت جدايه (R41، A16، A17، R14، A41، B21، B13،)، هاله بازدارندگي از رشد ميسليومي بيمارگر P.drechsleri ايجاد كردند. بيشترين هاله بازدارندگي توسط جدايه­هايR41 (≥15 mm) وA16 (≥5 mm) ايجاد شد كه براي كنترل بيماري در آزمون­هاي گلخانه­اي انتخاب شدند. جدايه­هاي انتخاب شده در شرايط گلخانه روي نهال­هاي پسته رقم بادامي ريز زرند مورد بررسي قرار گرفتند. نتايج مطالعات گلخانه­اي نشان داد كه جدايه R41، وزن خشك ريشه را به­طور معني­داري افزايش داد و بيشترين تاثير در كاهش شدت بيماري داشت.