عنوان مقاله :
بررسي اثرحفاظتي نانواكسيد روي بر پارامترهاي هيستولوژيك بيضه در رت هاي تيمار شده با داكسوروبيسين
عنوان فرعي :
Protective Effect of Nano-Zinc Oxide on Histological Parameters of Testis Following Doxorubicin Treatment
پديد آورندگان :
بادكوبه هزاوه، پوران نويسنده كارشناس ارشد زيست شناسي سلولي و تكويني، گروه زيست شناسي، دانشگاه آزاد اسلامي، واحد علوم و تحقيقات، تهران، ايران Badkoobeh hezaveh, pooran , پريور ، كاظم نويسنده - Parivar, K , كلانتر ، سيد مهدي نويسنده - Kalantar, S , حسيني ، سيد داوود نويسنده - Hosseini, S.D , صلابت ، عليرضا نويسنده - Salabat, A
اطلاعات موجودي :
فصلنامه سال 1392 شماره 0
كليدواژه :
داكسوروبيسين , سيستم توليدمثل نر , اسپرماتيد
چكيده فارسي :
هدف: داروي ضد سرطان داكسوروبيسين عليرغم كاربرد گسترده، داراي اثرات سمي بر قسمتهاي مختلف بدن از جمله اندامهاي جنسي دارد. هدف از اين مطالعه بررسي اثر حفاظتي نانواكسيد روي برسميت توليدمثلي القا شده توسط داكسوروبيسين بود.
مواد و روش?ها: در اين مطالعه تجربي رتهاي نر بالغ ويستار به طور تصادفي به چهار گروه شامل يك گروه كنترل و سه گروه تجربي تقسيم شدند. گروه كنترل سالين دريافت كرد، در حاليكه گروههاي تجربي به ترتيب داكسوروبيسين) 6 ميليگرم بر كيلوگرم)، نانواكسيد روي (5 ميليگرم بر كيلوگرم)، و داكسوروبيسين همراه با نانواكسيد روي دريافت نمودند. رتها به مدت 3 روز تحت تيمار قرار گرفتند. 28 روز پس از پايان تيمار تغييرات بافتي سيستم تناسلي مورد بررسي قرار گرفت.
نتايج: داكسوروبيسين در گروه تجربي1 سبب درهم ريختگي اپيتليوم ژرمينال، دفرمه شدن سلولها و افزايش فضاي بينابيني شد. همچنين تعداد اسپرماتوسيت هاي اوليه، اسپرماتيدها و سلولهاي لايديگ در اين گروه نسبت به گروه كنترل كاهش معنيدار نشان داد. شاخص تمايز توبولي (TDI) و شاخص اسپرميوژنز (SPI)نيز نسبت به گروه كنترل كاهش معني دار پيدا كرد، درحاليكه درصد توبولهاي تخريب شده افزايش نشان داد. استفاده مشترك نانواكسيد و داكسوروبيسين توانست اختلالات فوق را بطور معنيداري بهبود بخشد.
نتيجه گيري: يافتههاي اين مطالعه نقش نانواكسيد روي را در ممانعت از سميت القا شده توسط داكسوروبيسين در سيستم توليدمثل نر نشان ميدهد.
چكيده لاتين :
Aim: Doxorubicin (DOX) is one of the most widely used antineoplasic drugs although it is toxic for different parts of the body like reproductive organs. The aim of this study was to investigate the protective effect of nano-Zinc oxide on doxorubicin-induced reproductive toxicity.
Material and Methods: Adult male Wistar rats were divided in four groups including one control and three experimental groups. The control group received Saline (i.p). The experimental groups received Doxorubicin (6 mg/kg), nano-Zinc oxide (5 mg/kg) and Doxorubicin following nano-Zinc oxide respectively. Treatment was performed for 3 days. 28 days after treatment, histological changes in testis were assessed.
Results: The DOX group showed disintegrated germinal epithelium, hypoplasia and deformation of cells, and increased interstitial space. Spermatocyte, spermatid and spermatozoid numbers as well as Leydig cell numbers were reduced. Also Dox increased the number of sloughing tubules while it decreased tubule differentiation index (TDI) and spermiation index (SPI). Nano-Zinc oxide treatment resulted in significant improvement of DOX-induced disorders.
Conclusion: The protective effect of nano-Zinc Oxide is illuminated in DOX-induced male reproductive system toxicity.
Keywords: Doxorubicin, Male reproductive system, Spermatid
عنوان نشريه :
سلول و بافت
عنوان نشريه :
سلول و بافت
اطلاعات موجودي :
فصلنامه با شماره پیاپی 0 سال 1392
كلمات كليدي :
#تست#آزمون###امتحان