تعهّدكاري، مسيري براي ارزش افزوده ي منابع انساني

طبيعت انسان داراي دو ساحت متمايز و مرتبط يعني شناخت و رفتار است. انسان موجودي است كه ابتدا مي شناسد و سپس اقدام مي كند و هر چه شناخت او بهتر باشد، كردار او از خطا در امان تر است. مفهوم كار در فرهنگ اسلام داراي نگرش متمايزي از ديگر فرهنگ هاست به گونه اي كه پيروان اين مكتب كار را يك وظيفه مي دانند كه منافع دنيوي و اخروي آنان را تامين مي كند. تعهد كاري نوعي تمايل عاطفي مثبت نسبت به رعايت حقوق ديگران در قالب قواعد اخلاقيِ پذيرفته شده در كار است. دست يابي به تعهد كاري در كاركنان، ارزش افزوده اي است كه سازمان را تعالي مي بخشد و منابع انساني را در روال معقول و هدفمند به پيش مي برد. تعهد داراي سه بعد هنجاري، عاطفي و مستمر است كه شناخت آنها در ترويج تعهد نقش بسزايي دارد. تعهد كاري در سازمان نشانه هاي فراواني دارد كه شناخت و تبيين آن براي كاركنان موجب شكل گيري ساحت شناختي كاركنان است. برخي از اين نشانه ها عبارت اند: اصل انجام گرفتن كار، مفيد بودن كار، سرعت عمل در كار، محكم كاري، و گشاده رويي در كار. تقويت اين نمودها توسط مديران، موجب تقويت تعهد كاري در سازمان مي گردد.