استفاده از گياه خارمريم در جيره بزها و اثر آن بر هضم مواد فيبري و پروتييني

The use of Milk Thistle in the diet of goats and its effect on digestion of fiber and protein

زمينه مطالعاتي: گياه كامل خارمريم در مناطق وسيعي از ايران مي‌رويد و صرف‌نظر از خواص دارويي آن، به عنوان يك خوراك توسط حيوانات چراكننده محلي نظير گوسفند، بز، گاو، گاوميش و شتر استفاده‌ مي‌شود. هدف: اين آزمايش به منظور بررسي امكان استفاده از گياه خارمريم در جيره بزها و تاثير آن بر تخمير و هضم مواد فيبري (كاه‌گندم) و پروتييني (كنجاله‌سويا) در حين تغذيه با جيره پايه حاوي دانه جو يا ذرت انجام پذيرفت. روش‌ كار: جيره‌هاي آزمايشي شامل افزودن 20 درصد خارمريم به جيره‌هاي پايه حاوي جو يا ذرت بود. در اين آزمايش از بزهاي نر كركي جنوب خراسان يا نژاد بيرجندي (با ميانگين وزن زنده 22/1±35 كيلوگرم) استفاده شد. ماده‌خشك مصرفي، قابليت‌هضم، pH و غلظت نيتروژن آمونياكي مايع شكمبه و گلوكز و نيتروژن اوره‌اي خون مورد بررسي قرار گرفتند. فراسنجه‌هاي توليدگاز و قابليت‌هضم آزمايشگاهي كاه‌گندم و كنجاله‌سوياي انكوبه شده با مايع شكمبه حيوانات تغذيه شده با خارمريم نيز اندازه گيري شد. نتايج: در هر دو جيره پايه جو و ذرت، ماده‌خشك مصرفي، نيتروژن آمونياكي و pH مايع شكمبه، گلوكز و نيتروژن اورهاي خون با افزودن خارمريم كاهش معني‌داري نسبت با شاهد نشان داد (05/0P < )، اما بين جيره حاوي ذرت با جو اختلاف معني‌داري مشاهده نشد. قابليت‌ هضم موادمغذي تحت تاثير وجود خارمريم در جيره‌هاي آزمايشي قرار نگرفتند. توليد گاز كنجاله‌سويا و كاه‌گندم در جيره حاوي جو بيشتر از جيره حاوي ذرت بود (05/0P < ). نتيجه‌گيري نهايي: نتايج مشخص نمود كه استفاده از 200 گرم در كيلوگرم خارمريم در جيره بزها تاثير منفي بر سلامت، هضم و تخمير ندارد و تفاوتي بين جيره‌هاي حاوي ذرت با جو مشاهده نشد.

BACKGROUND: Whole Milk Thistle plant grows in wide regions of Iran, and regardless to its medicinal properties, it used as a feed by local grazers such as sheep, goat, cattle, buffalo and camel. OBJECTIVES: This experiment was conducted to investigate the possibility of using Milk Thistle in diet of goats and its effect on fermentation and digestion of dietary fiber (wheat straw) and protein (soybean meal) when fed with diets containing barley or corn. METHODS: The experimental diets were included adding 20% Milk Thistle to barley or corn diets. In this experiment, native male goats from Cashmere goat of southern Khorasan or Birjandi strain (35±1.22 kg BW) were used. Dry matter intake (DMI), digestibility, rumen pH and ammonia nitrogen and blood urea nitrogen and glucose were measured. In vitro gas production parameters and digestibility of wheat straw and soybean meal incubated with rumen of animals fed with Milk Thistle also measured. RESULTS: In both barley and corn diets, DMI, ruminal ammonia nitrogen and pH, blood glucose and urea nitrogen significantly decreased compared with control (P < 0.05), but there was no significant difference between corn and barley diets. The digestibility of nutrients was not affected by the presence of Milk Thistle in diets. Gas production of wheat straw and soybean meal in barley diet was more than corn diet (P < 0.05). CONCLUSIONS: The results revealed that the using 200 g kg-1 Milk Thistle in diet of goats had no negative effect on health, digestion, and there was no difference between the diets containing corn or barley.