مكان ها، نام ها و هويت مكاني: مطالعه موردي شهر تهران

Places, Names, and Place Identity: a Case Study of Tehran

نام مكان، نقش قطعي در هويت بخشي به مكان و افراد ساكن در آن ايفا مي كند. معنابخشي به فضا از طريق سازوكارهاي متعددي انجام مي شود كه نام گذاري، تنها يكي از آنهاست. مرز ميان نام ها، به مرز ميان مكان ها تبديل مي شود؛ در واقع، اين نخستين گام براي هويت يابي مكان است كه در معنابخشي به زندگي و تعاملات اجتماعي، نقش به سزايي ايفا مي نمايد. اين مقاله، شهر تهران را از منظر نام گذاري، نام مكان ها، مضامين آنها در دوره هاي قبل و بعد از انقلاب با توجه به تغييرات هويتي صورت گرفته در اين دوران، مورد بررسي قرار داده و تلاش شده به نقاط مهم و برجسته اين بحث بپردازد. اين پژوهش با روش توصيف غني و با بهره گيري از تكنيك هاي طبقه بندي و آماره هاي توصيفي نام محله ها و شهرك هاي تهران كه حدود 500 مورد بوده، گردآوري و مورد تحليل قرار داده است. نتايج حاكي از آن است كه نام هاي برگرفته از اسامي انساني ، كه دلالت بر تقدس رهبر، قهرمان، فرمانروا، حاكم داشته و نام هاي كه مركب از واژه «آباد» كه مي تواند دلالت بر سابقه زندگي روستايي در اين مناطق داشته باشد، داراي بيشترين فراواني هستند. سياست قدرت حاكم در نام گذاري اماكن در هر دوره و ضرورت توجه مديريت و برنامه ريزي شهري به دوگانگي زيستي – كالبدي، با توجه به تغييرات پرشتاب تحولات فضاي شهري در سال هاي اخير از جمله يافته هاي اين پژوهش مي باشد.

The name of place plays a clear role in giving identity to the place and people living in it. Giving meaning to the area is determined by various mechanisms one of which is name-giving. Changing the border between names into a border between places; is in fact the first step to the establishment of place identity, which plays an important role in giving identity to life and social interactions. This paper makes a study of Tehran in as far as name-giving and the name of places and their implications are concerned during the periods before and after the Islamic Revolution, and seeks to deal with the main and salient points of this topic. Using a fair description, categorized technics and descriptive statistics, this paper has listed the names of Tehran’s districts and parishes which are nearly 500 and examined them. The results show that the names which are derived from human names indicating leadership sanctity, heroes, ruler and governor and names consisting of the word ‘’Abad’’, which shows the rural nature of these places are very common. Among the findings of this research are the policy of the dominant power in the name-giving of places in every period and the necessity of the attention which the management and civil planning give to biological-skeletal dualism according to the rapid changes of development in urban areas in recent years.