روش‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شناسي انتقادي نظريه فرهنگي فوكو

CriticalMethodology of FoucaultʹʹsCulturalTheory

براي به كار بردن هر نظريه‌‌اي توجه به زمينه‌‌هاي اجتماعي و معرفتي و همچنين مباني هستي‌‌شناختي، انسان شناختي، معرفت‌‌شناختي و روش‌‌شناختي آن ضروري است. از آنجا كه در سال‌‌هاي اخير نظريه فرهنگي فوكو در ايران مورد توجه قرار گرفته، در اين مقاله بر آن شديم تا با روش تحليلي ـ توصيفي به بررسي مباني و زمينه‌‌هاي اين نظريه پرداخته و برخي از نقدهاي وارد بر آن را مطرح كنيم تا در مراجعه و به كاربردن آن مورد توجه قرار گيرد. به نظر مي‌‌رسد، نظريه فرهنگي فوكو مباني و بنيادهايي دارد كه بدون توجه به آن‌ها نمي‌‌توان به تحليل مسايل اجتماعي در ايران پرداخت.

To applyeach theory, paying attention toits social and epistemological backgrounds as well asits ontological, anthropological, epistemological, and method ological fundamentals seemnecessary. SinceFoucaultʹs cultural theory has been recently taken into considerationin Iran, inthispaper we are going to investigate the fundamentals and backgrounds of this theory using descriptive-analytical method and raise some of the criticisms againstitto be consideredin applying it later. It seems that Foucault’s cultural theory has some fund amentals without which we cannot analyze Iran’s social issues.