دارودرماني براي چاقي

No title ###

لازمه داروی مناسب، علاوه بر موثر بودن در كاهش وزن، ایمن بودن آن است؛ از طرفی اغلب بیماران بعد از قطع دارو مجدداً به وزن قبلی بر می‌گردند. دارو درمانی به تنهایی و صرفاً با اهداف زیبایی به هیچ ‌وجه توصیه نمـی‌شـود، ایـن روش درمـانی به صورت اختصاصی و در افرادی خاص اندیكاسیون دارد. تصمیم‌گیری جهت استفاده از داروها تنها پس از گذشت 6 ماه از برقراری رژیم و افزایش فعالیت فیزیكی توصیه می‌گردد. استفاده از داروهایی كه بی ضرر بودن آن برای مصرف طولانی مدت تأیید شده، به همراه رژیم كاهش وزن، فعالیت فیزیكی و رفتار درمـــانــی در افــرادی كه BMI آنها بیش از kg/m2 30 بوده یا‌ BMI بیش از kg/m227 و واجد یكی از عوامل خطر (افزایش فشار خون، بیماری عروق كرونر، دیابت نوع 2 و آپنه هنگام خواب) هستند، قابل توصیه می‌باشد. اثرات نسبی مثبت این داروها پس از قطع دارو در مدت كوتاهی از بین رفته و بیمار به وزن قبلی باز می‌گردد. داروهای كاهنده وزن با روش‌های مختلفی نظیر كاهش اشتها، افزایش احساس سیری، كاهش جذب مواد غذایی یا افزایش مصرف انرژی اعمال اثر می‌نمایند. داروهای مختلفی جهت درمان چاقی از سال‌ها پیش تا كنون مورد استفاده قرار گرفته‌اند كه به دلیل عوارض جانبی جدی، مصرف آنها ممنوع شده است. اگرچه كاهش وزن همواره بسیار مطلوب و ایده آل است اما این امر می‌بایست در كنار عوامل دیگر همچون دست یابی به كنترل بیماری‌های همراه همچون دیابت (كنترل گلیسمی) در نظر گرفته شود.

No abstract####