تاثير سالمندي جمعيت بر رشد اقتصاد غيرنفتي ايران

Population Aging And Iranʹs Non-Oil Economic Growth

زمینه و هدف: سالمندی كه مشكل بسیاری از كشورهای توسعه یافته به شمار می رود، رفته رفته به دغدغ ه ی كشورهای در حال توسعه نیز تبدیل شده است. با توجه به اینكه گزارش جمعیتی سازمان ملل، ایران را از نظر سرعت پیری جمعیت ، سومین كشور جهان اعلام نموده است، لذا مطالعه ی حاظر تاثیر این پدیده را بر رشد اقتصاد غیر نفتی ایران تعیین كرده است. روش بررسی: ابتدا با معرفی مدل خاصی از رشد اقتصادی، متغیرهای جمعیتی در این مدل وارد شد و سپس با استفاده 1346 ایران به تخمین مدل خود رگرسیون با وقفه های توزیعی اقدام گردید. مدل های - از داده های مربوط به سال های 90 تخمین زده شد. Microfit كوتاه مدت، بلند مدت و مدل تصحیح خطای مطالعه با استفاده از نرم افزار 4.0 یافته ها: نتایج بدست آمده نشان داد متغیرهای سرمایه ی فیزیكی، سرمایه ی آموزش و تجارت بر رشد درآمد سرانه در ایران آثار مثبت و معناداری داشته اند. شاخص سالمندی نیز در معادلات كوتاه مدت و بلند مدت، اثر كاهنده و معناداری را بر این متغیر نشان می دهد. نتیجه گیری: با توجه به ساختار جوان جمعیت ایران، آثار اقتصادی پیری تاكنون حساسیتی را به دنبال نداشته است ، اما پیش بینی ها از تشدید روند سالمندی جمعیت ایران در دهه های آتی و ظهور آثار سوء این پدیده در آینده ی نزدیك حكایت دارد. لذا با توجه به اثرات بلند مدت پیری بر رشد اقتصادی، سیاست های اصلاح نظام اشتغال و بازنشستگی ، تثبیت نرخ رشد جمعیت در نرخ بهینه و مهمتر از آنها توجه به انباشت سرمایه، بسیار حیاتی به نظر می رسد.

Background and Aim: The recently emerged symptoms of population aging have raised serious concerns in some developed countries. A recent report by the United Nations (UN) indicates that aging is more rapidly growing and is even more serious in developing countries than it is in certain other countries. Therefore, this study is aimed to determine the impression of aging on non-oil economic growth. Materials and Methods: A simple economic growth model was built which would take demographic variables into account. Then, using the countryʹs data for the years 1967-2011, the researchers tried to estimate autoregressive distributed lags (ADL). The short- and long-term models, and error correction model were estimated using Microfit 4.0 software. Results: The findings show that physical capital, human capital and trade openness have a significant positive effect on per capita income, both in the long and in the short run. Similarly, the regression analysis indicates that “Ageing Index” may have a significant effect on economic growth in Iran’s non-oil sector. Conclusion: Due to the young makeup of Iranʹs population, the signs of aging economy have not raised sensitiveness but predictions indicate that the aging process in Iran will be intensified in the coming decades and its negative effects will emerge in near future. Therefore, due to the long-term effects of aging on economic growth, working structure and retiredness reform policies, it is vital to stabilize population growth at an optimal rate, and more importantly, pay attention to capital storage.