تاثير آموزش بر رفتار تغذيه اي و تعداد گرگرفتگي در زنان پره منوپوز و منوپوز

Effect of Education on Nutritional Behavior and Hot Flashes in Perimenopausal and Menopausal Women

سابقه و هدف: يايسگي با احتمال بروز مشكلات بسياري همراه است و تغذيه به عنوان يكي از عوامل موثر در كاهش اين مشكلات مطرح مي باشد. لذا اين مطالعه با هدف بررسي آموزش تغذيه بر عملكرد تغذيه اي و تعداد گرگرفتگي هاي زنان پري منوپوز و منوپوز انجام گرفت. مواد و روشها: اين كارآزمايي بر روي 54 زن متاهل سالم پري منوپوز و منوپوز 60-45 ساله شهرستان كليبر انجام گرفت. نمونه ها با روش بلوك بندي تصادفي به دو گروه 27 نفره تخصيص داده شدند. گروه اول سه جلسه آموزشي 45 الي60 دقيقه اي بصورت هفتگي در ارتباط با تغذيه به روش سخنراني دريافت كردند و براي گروه كنترل مداخله اي انجام نگرفت. چك ليست ثبت تعداد گرگرفتگي و زير دامنه تغذيه پرسشنامه ?HPLP- توسط هر دو گروه قبل از مداخله و 8 و 12 هفته بعد از مداخله، تكميل و بررسي گرديد. محدوده نمره نيز از 40-10 بود. (6N2012111210324IRCT:) يافته ها: در گروه مداخله 27 نفر (100%) و در گروه كنترل 26 نفر (3/96 %) مطالعه را تا پايان ادامه دادند. ميانگين نمره پايه رفتار تغذيه اي در گروه آموزش 4/3±7/14 و گروه كنترل 8/3±8/14، از نمره قابل دستيابي 40-10 بود كه تفاوت آماري معني داري بين دو گروه وجود نداشت (910/0p=). با تعديل نمره رفتار تغذيه اي قبل از مداخله، ميانگين نمره رفتار تغذيه اي به طور معني داري در گروه آموزش در پايان هفته 8 [001/0 > ,p 7/7 (0/9-4/6, 95%CI)] و هفته 12پس از مداخله [001/0 > ,p(3/10-4/7) 9/8] بيشتر از گروه كنترل بود (05/0 > p). همچنين با تعديل تعداد گرفتگي قبل از مداخله، تفاوت معني داري از نظر تعداد گرگرفتگي بين دو گروه مداخله و كنترل در پايان هفته 8 [001/0=,p (4/0- - 5/1-)1-] و هفته [001/0 > ,p (5/1- - 1/3-)3/2-] پس از مداخله وجود داشت. نتيجه گيري: نتايج مطالعه نشان داد كه آموزش تغذيه اي در زنان منوپوز و پري منوپوز در بهبود رفتار تغذيه اي و كاهش تعداد گرگرفتگي موثر مي باشد.

BACKGROUND AND OBJECTIVE: Nutrition is considered as an effective factor in reducing the problems associated with menopause. The aim of this study was to evaluate the effect of nutritional education on nutritional behavior and the number of hot flashes in perimenopausal and menopausal women. METHODS: This trial was conducted on 54 healthy married perimenopausal and menopausal women aged 45-60 years in Kaleybar city, Eastern Azerbaijan, Iran. The participants were divided into two groups using randomized blocking method. The experimental group received three sessions of 45 to 60-minute lecture weekly about nutrition and the control group received no intervention. Nutritional behavior and the number of hot flashes were recorded and investigated at baseline (before intervention), 8 and 12 weeks after intervention using nutritional subscale of HPLP-? questionnaire and a checklist, respectively (IRCT:2012111210324N6). FINDINGS: 27 participants (100%) of intervention group and 26 (96.3%) cases of control group completed the study. At baseline, mean±SD of nutritional behavior score was 14.7±3.4 in the intervention and 14.8±13.8 in the control group from attainable score of 10-40 and the difference between two groups was not significant (p=0.910). With adjusting the baseline nutritional behavior score, the score in the intervention group was significantly higher than that in control group at the end of both 8th week [(mean difference: 7.7, 95% confidence interval: 6.4 to 9.0), p < 0.001] and 12th week [(8.9, 7.4 to 10.3), p > 0.001]. Also, after adjusting the baseline number of hot flashes, there was significant difference between two groups (control and intervention ) in terms of hot flashes in both 8 weeks [(-1.0, -1.5 to -0.4), p < 0.001] and 12 weeks after intervention [(-2.3, -3.1 to -1.5), p < 0.001]. CONCLUSION: The results showed that nutritional education improved nutritional behavior and reduced hot flashes in perimenopausal and menopausal women.