استفاده از تيموگلوبولين در بيماران پيوند كليه: مقاله مروري

Implication of thymoglobulin in kidney transplant patients: review article

تیموگلوبولین یك ایمنوگلوبولین پلی‌كلونال تخلیص شده بر ضد تیموسیت‌های انسانی است كه به‌علت نداشتن خواص نفروتوكسیك در رژیم القای سركوب ایمنی در بیمارانی كه در معرض خطر بیشتری برای رد پیوند هستند مانند بیماران گیرنده پیوند از جسد و همچنین در درمان رد حاد كلیه پس از پیوند مورد استفاده قرار می‌گیرد. در این مطالعه مروری سعی شده است تا اثرات تیموگلوبولین بر وجوه مختلف پیوند كلیه در بیماران پیوندی مورد بررسی قرار گیرد. تیموگلوبولین می‌تواند اثرات مختلف و متفاوتی بر روی سلولهای سیستم ایمنی شامل سلولهای T، B و همچنین پلاسماسل‌ها داشته باشد. خالی كردن سیستم ایمنی از سلولهای T، تشدید آپوپتوز در سلولهای B، و مداخله در قابلیت‌های عملكردی سلولهای دندریتی از جمله این موارد است. این دارو دارای عوارض حاد و تاخیری و نیز عوارض عفونی نیز می‌باشد. واكنشهای حاد شامل شوك آنافیلاكسی، تب، لرز، تنگی نفس، تهوع، استفراغ، اسهال و واكنش‌های تاخیری شامل بیماری سرمی و عفونت می‌باشد. عوارض عفونی از اهمیت بیشتری برخوردار بوده و شامل عفونت با ویروس سیتومگال (CMV)، سپسیس، كاندیدیاز، هرپس و عفونت ادراری می‌باشد. در این مقاله مروری سعی شده است كه پس از ارایه‌ی خلاصه‌ای از تاریخچه و مكانیسم عمل تیموگلوبولین، نتایج مطالعات جدید علمی جهت بررسی نقش این دارو در موارد زیر مورد بحث و بررسی قرار گیرد: تولرانس ایمنی، آسیب ایسكمی- رپرفیوژن، فعالیت تاخیری گرافت، پیشگیری و درمان رد حاد پیوند، پیوند از بیمار زنده، بقا گرافت و بیمار و بیماری لنفوپرولیفراتیو پس از پیوند.

Thymoglobulin is a purified polyclonal immunoglobulin that has been used widely over the last decades in the prevention and treatment of rejection following renal transplantation. This immunoglobulin works against human thymocytes. Since thymoglobulin does not contain the nephrotoxic properties therefore it can be used in induction therapy especially in patients with higher risk of graft rejection such as patients who receive graft from cadavers. Recent research showed also its beneficial role in cross-match-positive transplantation, a role that is mediated through conjunction with inhibitors of terminal complement activation. This immunoglobulin has also been used for treatment of rejection following renal transplantation. Thymoglobulin can have various effects on various Immune system cells including T cells, B cells and also plasma cells. Thymoglobulin also affects the Tcell surface antigens, natural killer-cell antigens, B cell antigens, plasma cell antigens, adhesion molecules and chemokine receptors. Diverse effects of thymoglobulin on the immune system includes: T cell depletion, induce apoptosis in B cell lineage and interference with dendritic cell functional properties. Thymoglobulin can cause acute complications, delayed complications as well as infectious complications. Acute reaction events includes: anaphylaxis, fever, chills, dyspnea, nausea, vomiting and diarrhea. Thymoglobulin also induces cytokine release syndrome manifested by high grade fevers and chills and treated by steroid therapy. Delayed reactions events usually present as serum sickness and infections. Infectious complications are more important and include cytomegalovirus (CMV) infection, sepsis, candidiasis, herpes simplex and urinary infections. Thymoglobulin can also induce cytokine release syndrome. It has been thought that thymoglobulin increases the risk of post-transplant lymphoproliferative disorder (PTLD), however, debate still exists whether such an association is present when lower dosing regimens are used. In this review, we aimed to present first a brief history of thymoglobulin development and its mechanism of action and then assess the most recent published data regarding the role of thymoglobulin in following issues: immunological tolerance, ischemia-reperfusion injury, delayed graft function, prevention and treatment of acute allograft rejection, live donor transplantation, graft and patient survival and posttrans-plant lymphoproliferative disorder. This review can help specialist in transplant domain to appropriately used thymoglobulin in transplant patients.