بررسي سيستم بيوراكتور غشايي در جداسازي زيستي تركيبات آلي فراراز فاضلاب پتروشيمي

Study of membrane bioreactor system in biological separation of volatile organic components from petrochemical wastewater

در اين مطالعه، جداسازي تركيبات استايرن و اتيل بنزن از فاضلاب پتروشيمي با استفاده از بيوراكتور غشايي بررسي شد. نتايج بررسي ها نشان مي دهد كه بازدهي حذف خواست اكسيژن شيميايي (COD )، استايرن و اتيل بنزن در زمان‌ماند هيدروليكي (HRT ) 20 ساعت به ترتيب بالاي 98، 99 و 99 درصد مي باشد و با كاهش زمان‌ماند به 15 ساعت بازدهي حذف COD تقريبا ثابت ماند و ميزان حذف استايرن و اتيل بنزن نيز از طريق دفع به اندازه 4/0 درصد كاهش يافت. از طرف ديگر مشخص شد وجود اتيل بنزن مي تواند اثر منفي در حذف استايرن داشته باشد. همچنين نتايج نشان مي دهد كه به دليل كاهش اندازه ذرات و افزايش ميزان محصولات محلول ميكروبي (SMP )، نرخ تغييرات فشار عبوري از غشا (TMP ) در زمان‌ماند 15 ساعت نسبت به زمان‌ماند 20 ساعت بيشتر مي باشد. علاوه بر اين تغييرات EPS براي محلول لجن نيز نشان داد با كاهش زمان‌ماند غلظت EPS كاهش مي يابد.

In this study, separation of styrene and ethyl benzene from petrochemical wastewater using membrane bioreactor was investigated. The results showed that the removal efficiency of chemical oxygen demand (COD), styrene and ethyl benzene in the hydraulic retention time (HRT) of 20 hours were 98, 99 and 99% ,respectively. With reducing HRT to 15 hours, COD removal efficiency did not change and styrene and ethyl benzene removal efficiency through stripping decreased about 0.4%. On the other hand, it was indicated that existing ethylbenzene could have a negative effect on styrene removal. Also, results show that due to decreasing sludge particle size and increasing soluble microbial product (SMP), transmembrane pressure (TMP) changes rate increased at 15 hour compared to 20 hours. Further, changes of EPS for mixed liquor showed that EPS concentration decreased with decreasing HRT.