بررسي فراواني اختلالات تغذيه دهاني در نوزادان بخش مراقبتهاي ويژه بيمارستان‏هاي تابعه دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني تهران

The study of oral feeding disorders incidence in infants in NICU of Tehran University of medical sciences hospitals

زمينه و هدف: تغذيه يكی از ضروری‌ترين رفتارها برای حفظ بقا، يادگيری و تعامل نوزاد است. با توجه به اهميت بلع در روند رشد و  نقش اساسی آن در حيات نوزاد، بررسی اختلالات بلع جايگاه مهمی دارد. يكی از شاخه‌های اصلی فعاليت گفتاردرمان‌ها، تشخيص، ارزيابی و درمان اين اختلال می‌باشد. بنابراين وجود اطلاعات پايه‌ای درباره شيوع اختلال بلع می‌تواند در برنامه‌ريزی‌های درمانی مؤثر باشد. لذا مشخص كردن آمار نوزادان مبتلا به اختلالات تغذيه دهانی در بخش مراقبتهای ويژه در اين پژوهش انجام شد. روش بررسی: در اين مطالعه توصيفی- مقطعی تمامی نوزادان بستری در بخش مراقبت‌های ويژه بيمارستان‌های علوم پزشكی تهران در سه ماه ابتدای سال 1390 از طريق انجام ارزيابی، جمع‌آوری اطلاعات از پرونده پزشكی، مصاحبه و مشاهده از لحاظ تاريخچه پزشكی، تاريخچه تغذيه، سطح رشدی، كنترل وضعيت و تن و رفلكس، مهارتهای حسی، توانايی مكيدن، بلعيدن، هماهنگی مكيدن- بلع-تنفس و كيفيت تنفسی مورد بررسی قرار گرفتند. يافته­ها: نتايج نشان دادند  كه از 166 نوزاد بستری در بخش مراقبت های ويژه 45 نوزاد (10/27%)، مبتلا به اختلال تغذيه دهانی بودند كه شيوع اختلال تغذيه دهانی در ميان نوزادان پسر بيشتر از دختر بود (11/91 % در مقابل 88/8%). از ميان نوزادان مبتلا به اختلال تغذيه دهانی 22 نوزاد به‌طور طبيعی، 18 نوزاد با لوله از طريق بينی (Nasal Gavaj Tube: NGT) و 5 نوزاد با لوله از طريق دهان (Oral Gavaj Tube: OGT) تغذيه می‌شدند. مشكل در فاز دهانی (88/88%) و فاز مروی (22/2%) به ترتيب بيشترين و كمترين ميزان‌هايی بودند كه در اين نوزادان وجود داشت و هيچ نوزادی در فاز حلقی مشكل نداشت. نتيجه گيری: ارزيابی بلع توسط گفتاردرمان اطلاعاتی ضروری در مورد لزوم مداخلات درمانی تغذيه‌ای فراهم می‌كند و با تشخيص زودهنگام اين اختلال می‌توان از مشكلات احتمالی بعدی گفتاری پيشگيری كرد. درنتيجه حضور گفتاردرمان در بخش نوزادان ضرورت دارد. كليد واژه‌ها: شيوع، اختلالات تغذيه دهانی، نوزادان، بخش مراقبت‌های ويژه

Back ground and Aim: Feeding is the most essential behavior in infants for vitality, learning and interaction. Because of feeding importance in developmental process and its primary role in infant’s vitality, the study of dysphagia has an important role. Diagnosis, assessment and treatment of this disorder are primary professional action for speech therapists. Therefore, basic information about prevalence of such disorders can be effective in treatment planning. In this study, the number of infants with oral feeding disorders is determined in NICU . Materials and Methods: In this descriptive-sectional study, all infants that were in NICU at Tehran University of medical sciences hospitals were evaluated in three first months of 1390 year through information from medical history, interview and observation. The data were analyzed with SPSS 16. Results: Data analyzing of this study showed that 45 infants (27.10%) from 166 cases in NICU had oral feeding disorders. The incidence in male is more than female (91.11% versus 8.88%). Twenty two of cases feed normally, 18 cases feeding with NGT and 5 cases with OGT. The rate of difficulty in oral phase and esophageal phase were 88.88% and 2.22% respectively. No infants have difficulty in Pharyngeal phase. Conclusion: Feeding disorder assessment by speech therapist provides essential information about feeding intervention and so early diagnosis can prevent later speech problems. Therefore, the role of a speech therapist in NICU is important. Keywords: Incidence, Oral feeding disorders, Infants, NICU