تاثير فن آوري اطلاعات برگفتگوي فرهنگ ها در كشورهاي خليج فارس در عرصه جهاني شدن

جهانی شدن پدیده پیچیده ای است كه شكل جدیدی از روابط اجتماعی راموجب گردیده است و این در حالی است كه محدودیتهای خاص خود را نیز به دنبال دارد. با وجود این كه غرب بیش ترین بهره را از فن آوری اطلاعات در عرصه جهانی شدن می برد اما به نظر می رسد كه بخشهای عظیمی از مردم جهان به ویژه در منطقه خلیج فارس، با وجود برنامه های توسعه ای ملل متحد و ابزارهای حقوق بشر بین المللی و توجهات فزاینده نظام بین الملل به گسترش عدالت در سطوح ملی و بین ملتها، از این مزایا بی بهره مانده اند. این محدودیت اساسا نتیجه توزیع نابرابرفن آوری اطلاعات از یك سو و نامساعد بودن روابط بین دولتهای منطقه خلیج فارس و دولت – ملت ها از سوی دیگر است. با توجه به جنبه های جدید جهانی شدن و با توجه به این كه پتانسیل فن آوری، ظرفیت گفتگو را افزایش داده است، این مقاله می كوشد تا ضمن بررسی تأثیر فن آوری اطلاعات بر گفتگوی فرهنگ ها در بستر جهانی شدن به این پرسش پاسخ دهد كه فناوری اطلاعات چه تاثیری بر برقراری یك گفتگوی عادلانه بر پایه درك متقابل در منطقه خلیج فارس در عرصه جهانی شدن گذاشته است؟ فرضیه این تحقیق بر ناكارآمدی فن آوری اطلاعات در این منطقه تاكید دارد مبنی بر این كه فن آوری اطلاعاتی فضای مناسبی را برای گفتگو در میان دولتها و دولت- ملت های منطقه خلیج فارس فراهم نیاورده است كه علل این ناكاآمدی به تفضیل در این مقاله مورد بررسی قرار می گیرد.