نظريه پسااستعمارگرايي و روابط بين الملل انتقادي از واسازي تا رهايي بخشي

رويكرد پسااستعماري در رشته روابط بين الملل نوپا است. اين رويكرد كشورهاي غيرغربي را در كانون تحليل هاي خود قرار مي دهد و علاقمند است مناسبات پيچيده قدرت/دانش را برملاساخته و تغيير دهد؛ مناسباتي كه اكنون نظم جهاني را بازتوليد مي كند. تعريف متفاوت پسااستعمارگرايي از گذشته، حال و آينده روابط بين الملل چشم انداز متفاوتي را در تفسير رويدادهاي جهاني نشان مي دهد و ابعاد ناآشكارِ دانش روابط بين بين الملل برجسته مي كند. به لحاظ نظري نقش پسااستعمارگرايي در دانش روابط بين الملل روشن كردن ابعادي در روابط بين الملل است كه رهيافت هاي ديگر آن را ناديده مي گيرند كه به دو صورت بررسي مي شود؛ «رابطه تباين با جريان اصلي روابط بين الملل» و «رابطه تكميل كننده با روابط بين الملل انتقادي». مقاله حاضر رابطه تكميل كننده نظريه پسااستعماري و روابط بين الملل انتقادي و امكانات پژوهشي آن را بررسي مي كند.