جنايات جنگي در منازعه هاي داخلي و بين المللي؛ مباني و مصاديق تمايز

جنايات جنگي در دو بستر منازعات بين المللي و داخلي رخ مي دهند، اما علي رغم تشابه در ماهيت، برخي جنايات جنگي صرفاً در منازعات بين المللي جرم انگاري شده و ارتكاب آن ها در منازعات داخلي، جنايت جنگي محسوب نمي شود. در اين مقاله با بررسي و تطبيق اسناد بين المللي از جمله اساسنامه رم، ليست جرايمي كه صرفاً در جنايات بين المللي جرم انگاري شده احصا و تبيين شده است. برخي از جنايات جنگي صرفاً بين المللي عبارتند از: اجبار به خدمت به دشمن، تبعيد يا انتقال يا حبس غيرقانوني، حمله به غيرنظاميان، ايراد صدمه به محيط زيست، حمله به مناطق بي دفاع، كشتن فرد ناتوان، بهره گيري نادرست از نشان ها، اعلان لغو حقوق اتباع طرف مخاصمه، سپر انساني كردن غيرنظاميان، گرسنگي دادن و استفاده از برخي سلاح هاي نامتعارف. مباني تمايز ميان جنايات جنگي در منازعات بين المللي و داخلي از طريق بررسي روند مذاكرات، گرايش هاي سياسي دولت ها و مشروح مذاكرات نشست رم مورد بحث قرار گرفت. به موجب بررسي به عمل آمده مهم ترين علت تمايز جنايات جنگي داخلي و بين المللي، تاثيرپذيري اساسنامه رم از كنوانسيون هاي چهارگانه 1949 ژنو و نگاه سياسي و حاكميتي دولت ها براي محدودكردن صلاحيت ديوان بوده است.