همدلي و نحوه تنظيم هيجان شناختي در انواع خودشيفتگي

Empathy and cognitive emotion regulation in narcissism

شواهد موجود حاكي از وجود دو نوع مجزا از خودشيفتگي به شكل خودشيفتگي خودبزرگ بين و آسيب پذير است. هدف از مطالعه حاضر مقايسه ميزان همدلي و راهبردهاي تنظيم هيجان شناختي در اين دو نوع از خودشيفتگي و نيز مقايسه آنها با افراد فاقد ويژگي هاي خودشيفته وار بود. تعداد 90 نفر آزمودني از بين دانشجويان شاغل به تحصيل در دانشگاه هاي تهران كه بر اساس غربالگري به وسيله پرسشنامه خودشيفتگي مرضي، در سه گروه 30 نفره داراي رگه هاي خودشيفتگي خودبزرگ بين، آسيب پذير و فاقد رگه هاي خودشيفتگي قرار مي گرفتند، توسط مقياس بهره همدلي و پرسشنامه تنظيم هيجان شناختي مورد ارزيابي قرار گرفتند. داده ها به وسيله روش آماري تحليل واريانس چندراهه مورد تحليل قرار گرفت. نتايج نشان داد تنها در خرده مقياس سرزنش خود و فاجعه پنداري از خرده مقياس هاي پرسشنامه تنظيم هيجان شناختي بين هر دو گروه داراي رگه هاي خودشيفتگي خودبزرگ بين و آسيب پذير، با گروه فاقد رگه ها تفاوت معنادار وجود دارد. در خرده مقياس مثبت انديشي اين تفاوت تنها بين افراد داراي رگه هاي آسيب پذير با افراد عادي بود. در خرده مقياس هاي همدلي شناختي و واكنش پذيري عاطفي از خرده مقياس هاي مقياس بهره همدلي، بين افراد داراي رگه هاي خودشيفتگي خودبزرگ بين و افراد عادي تفاوت معنادار وجود داشت. تنها تفاوت معنادار بين افراد داراي دو نوع رگه هاي خودشيفتگي، در خرده مقياس همدلي شناختي به دست آمد. نتايج در حمايت از اين نظريه است كه دو نوع خودشيفتگي را دو بروز متفاوت از يك آسيب شناسي مشابه مي داند كه بر اساس كاركرد دفاعي فرد مي تواند به گونه هاي متفاوتي تظاهر يابد.

Objective (s): The aim of this study was to compare empathy components and cognitive emotion regulation strategies in students with and without vulnerable and grandiose narcissistic traits. Methods: In this cross sectional study, a sample of 90 students was selected using the Pathological Narcissistic Inventory. The Baron-cohen Empathy Quotient Scale and Cognitive Emotion Regulation Questionnaire were also used to collect data. The data were analyzed using MANOVA. Results: The results showed that both students with grandiose and vulnerable narcissistic traits were significantly different in using ʹself-blame and catastrophizingʹ emotion regulation strategies, comparing to non-narcissistic students. Non-narcissistic student significantly use ʹpositive appraisalʹ strategies more than vulnerable students. There was a significant difference in cognitive empathy and emotional reactivity, between grandiose and non-narcissistic students. Vulnerable and grandiose student were significantly different only in cognitive empathy. Conclusion: The findings provide support for this idea that grandiose and vulnerable narcissism are different expressions of the same pathology, and their expression depends on the individual defensive structure.