ارزيابي ميزان رضايتمندي بيماران- مقايسه درمان جامع با ساير بخش‌هاي درماني دندانپزشكي در دانشگاه علوم پزشكي تهران

Patient satisfaction- comparison of the comprehensive care model with traditional model of delivering dental services in Tehran University of Medical Sciences

  زمينه و هدف: يكی از شاخص‌های ارزشيابی در مؤسسات درمانی كه در سال‌های أخير مورد توجه قرار گرفته است ارزشيابی سازمان براساس ميزان رضايتمندی مراجعين می‌باشد. هدف از مطالعه حاضر مقايسه ميزان رضايتمندی بيماران از ارايه خدمات به صورت درمان جامع در مقايسه با روش سنتی ارايه خدمات در كلينيك آموزشی دندانپزشكی دانشگاه علوم پزشكی تهران بود.   روش بررسی: پژوهش حاضر يك بررسی توصيفی- مقطعی بر روی 308 بيمار دريافت كننده خدمات دندانپزشكی در بهار 1389 در دانشگاه علوم پزشكی تهران بود. داده‌ها از بيماران بخش درمان جامع علاوه بر ساير بخش‌های درمانی مستقل دانشكده دندانپزشكی دانشگاه علوم پزشكی تهران شامل بخش‌های (ترميمی و زيبايی، پريودنتيكس، اندودنتيكس، راديولوژی، پروتز متحرك و پروتز ثابت) با استفاده از نسخه ترجمه شده پرسشنامه رضايتمندی دندانی Dental Satisfaction Questionnaire (DSQ) شامل 19 سؤال در سه حيطه و اطلاعات دموگرافيك جمع‌آوری گرديد. آمار توصيفی به صورت درصد پاسخ‌دهی گزارش شد. به منظور مقايسه ميانگين نمرات كسب شده بين حيطه‌ها آناليز واريانس محاسبه گرديد.   يافته‌ها: ميانگين استاندارد شده Dental Satisfaction Index (DSI) نمره حيطه‌های مختلف به طور متوسط به شرح زير می‌باشد: كنترل درد 17 ± 58، دسترسی 12 ± 59، كيفيت درمان 11 ± 68 و رضايت كلی 10 ± 62 بود. 5/92% از پرسش شوندگان عنوان نموده‌اند كه دانشجويان هنگام معاينه بيماران بسيار با دقت هستند. 8/96% از بيماران اظهار داشتند كه دانشجويان برخورد محترمانه‌ای با بيماران خود دارند. مهم‌ترين علل نارضايتی بيماران علاوه بر سيستم نوبت‌دهی و مدت انتظار، عدم ارايه خدمات پيشگيرانه و تلاش در جهت كاهش درد بود .   نتيجه‌گيری: ميزان رضايتمندی بيماران مراجعه‌كننده به كلينيك‌های درمانی دندانپزشكی در اندازه نسبتاً مطلوبی قرار دارد. به منظور ارتقاء سيستم ارايه خدمات پيشگيری و تلاش در جهت كنترل درد پيشنهاد می‌گردد.

  Background and Aims: One of the important aspects for evaluating an organization is assessing the level of satisfaction of the clients. This study was conducted to compare the level of satisfaction between traditional and new methods of delivering dental care in the clinic of Tehran University of Medical Sciences.   Materials and Methods: A cross-sectional study was conducted on 308 patients received dental care at the dental clinics of Tehran University of Medical Sciences in spring 2010. Data were collected from Comprehensive Care Unit (CCU) in addition to 7 isolated clinics including restorative, periodontics, endodontics, radiology, and prosthodontics (fix and removable) using translated version of the Dental Satisfaction Questionnaire (DSQ), consisted of 19 questions in three main domains in addition to demographic questions. Descriptive statistics was used as percentage of answers. In order to compare the mean score between domains ANOVA test was used.   Results: The standardized mean scores in each domain were: pain control 58±17, access 59±12, quality 68±11 and total Dental Satisfaction Index (DSI) score of 62±10. 92.5% of the respondents reported that students were very careful when examining their patients. 96.8% reported that they treat their patients with respect . The most common reasons for dissatisfaction apart from waiting time and getting appointments were not providing preventive care and pain control.   Conclusion: The results of this study shows acceptable level of satisfaction with dental care in teaching clinics of this dental school, however efforts on implementing preventive care and pain control strategies are suggested.