بررسي بزرگنمايي عمودي راديوگرافي پانوراميك توسط مقاطع CT اسكن تهيه شده براي ايمپلنت

Evaluation of vertical magnification of panoramic radiography by CT scan sectionsfor dental implant

زمينه و هدف: راديوگرافی پانوراميك يكی از تكنيك‌های معمول در تصويربرداری از ايمپلنت است. با وجود برخی محدوديت‌های اين تكنيك، راديوگرافی پانوراميك، همچنان راديوگرافی انتخابی جهت بررسی اوليه در درمان ايمپلنت می‌باشد. از معايب اين راديوگرافی می‌توان به عدم وجود دقت ابعادی آن اشاره كرد. مطالعات زيادی برای تعيين ميزان بزرگنمايی تصاوير پانوراميك انجام گرفته است كه عمده آنها بر روی فانتوم يا اسكال خشك بوده است. اخيراً در اين مطالعات از CT يا CBCT (Cone Beam CT) به عنوان استاندارد طلايی استفاده می‌شود. هدف از اين مطالعه تعيين بزرگنمايی عمودی تصاوير پانوراميك در نواحی قدام و خلف با استفاده از مقاطع كراس سكشنال بازسازی شده در  CT بود. روش بررسی: تعداد 30 كليشه پانوراميك تهيه شده با دستگاه‌های Planmeca EC or CC Proline از پرونده بيماران بخش ايمپلنت انتخاب شد و لندمارك‌های خاص روی آنها مشخص شد. ابعاد عمودی لندمارك‌ها روی راديوگرافی پانوراميك و تصاوير بازسازی شده كراس سكشنال CT توسط كاليپر اندازه‌گيری و بزرگنمايی عمودی تصاوير پانوراميك به صورت نسبت ابعاد تصوير به ابعاد واقعی محاسبه شد. آناليز آماری داده‌ها با استفاده از آزمون آماری Generalized Estimation Equation با Exchangeable correlation matrix و مدل Linear انجام شد. يافته‌ها: ميانگين بزرگنمايی عمودی تصاوير پانوراميك در نواحی قدامی فك بالا 02/0±22/1، در نواحی خلفی فك بالا 02/0±16/1، در نواحی قدام فك پايين 02/0 ± 20/1 و در نواحی خلفی فك پايين 02/0±13/1 بود. اختلاف بزرگنمايی بين ماگزيلا و منديبل معنی‌دار بود (001/0>P). اختلاف بزرگنمايی بين نواحی قدام و خلف در فك بالا و فك پايين معنی‌دار نبود (11/0=P). نتيجه‌گيری: بزرگنمايی عمودی تصاوير پانوراميك (دستگاه Planmeca EC or CC Proline) در نواحی مختلف دو فك بين 13/1 تا 22/1 درصد متفاوت است.

Background and Aims: The Panoramic radiography is one of the routine techniques in implant imaging. Although there are some limitations with this technique, panoramic radiography is radiographic choice for basic evaluation for implant treatment. Many studies have been designed to determine magnification in panoramic images but most of them were performed on dry skulls or radiographic phantoms. In recent studies CT or CBCT are used as gold standard. The aim of this study was to determine vertical magnification of panoramic images using renovated CT sections in anterior and posterior regions of both jaws. Materials and Methods: 30 panoramic radiographs (Planmeca EC or CC Proline) were selected from patients of implant department and Particular anatomic landmarks were selected in those images. Vertical dimensions of these landmarks were measured in both panoramic and renovated cross sectional CT images by a digital caliper and vertical magnification was calculated as the ratio of image dimensions to the real dimensions. Results: The mean vertical magnification of panoramic radiographs in anterior and posterior maxillae were 1.22±0.02 and 1.16±0.02, respectively. The mean vertical magnification of panoramic radiograph in anterior and posterior mandible were 1.20±0.02 and 1.13±0.02, respectively. The differences between magnification in mandible and maxillae were significant (P<0.001). The differences between magnification in anterior and posterior regions of both jaws were not significant (P=0.11). Conclusion: Vertical magnification of panoramic images (Planmeca EC or CC Proline) in different regions in both jaws were between 1.13 to 1.22.