بررسي آلودگي با توكسين كلستريديوم ديفيسيل در ميان بيماران بستري در بيمارستان ولي عصر (عج) اراك، ايران، 1392

زمينه و اهداف : اسهال يكي از شايع ترين عوارض مصرف آنتي بيوتيكها و كلستريديوم ديفيسيل شايع ترين عامل ايجاد اسهال ناشي از آنتي بيوتيك (AAD= antibiotic-associated diarrhea) مي باشد. هدف از اين مطالعه بررسي آلودگي با توكسين كلستريديوم ديفيسيل و اسهال ناشي از آن (CDAD=Clostridium difficile-associated diarrhea) در ميان بيماران بستري مي باشد. مواد و روش ها : اين مطالعه توصيفي- مقطعي در تابستان سال 1392 ، با انتخاب 195 بيمار در بخشهاي مختلف بيمارستان وليعصر (عج) اراك، ايران، به صورت تصادفي ساده و با رعايت معيارهاي ورود و خروج انجام شد. اطلاعات دموگرافيك و باليني بيماران در پرسشنامه ها ثبت گرديد و از همه بيماران نمونه مدفوعي، براي بررسي توكسين كلستريديوم ديفيسيل به روش الايزا، گرفته شد. اطلاعات بدست آمده در نرم افزار SPSS 18 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ها : در ميان 195 بيمار مورد بررسي، شيوع بيماران توكسين مثبت وCDAD به ترتيب، %4/ 14و %1/ 4 بدست آمد. ابتلا به CDAD با سابقه مصرف آنتي بيوتيكي رابطه معنادار داشت (05/ 0>p). اگرچه شيوع موارد توكسين مثبت در بيماران زن بيشتر بود (001/ 0 =P) و با ايجاد اسهال در بيماران رابطه معنادار داشت (036/ 0 =P)، با اين حال، سن، نوع بخش، علت بستري و مصرف آنتي بيوتيكي رابطه معناداري با نتايج تست توكسين كلستريديوم ديفيسيل نداشتند. نتيجه گيري : براساس مطالعه ما آلودگي با توكسين كلستريديوم ديفيسيل و اسهال ناشي از آن (CDAD)، در بيمارستان تحت مطالعه از فراواني بالايي برخوردار است. بنابراين اجراي برنامه هاي مراقبت جهت كاهش شيوع توكسين اين ارگانيسم در بيماران بستري و اسهال ناشي از آن، در بيمارستان ها توصيه مي شود.