هوش هيجاني و سبك هاي مقابله و رابطه آنها در بيماران مبتلا به سرطان

زمينه و اهداف: پژوهش هاي اندكي در زمينه ابعاد روان شناختي سرطان در كشور صورت گرفته است. از اين رو هدف پژوهش حاضر مطالعه هوش هيجاني و سبك هاي مقابله و بررسي رابطه آنها در بيماران مبتلا به سرطان مي باشد. مواد و روش ها: روش پژوهش حاضر توصيفي- همبستگي است. طبق آخرين گزارش ساليانه ثبت سرطان درايران، جامعه آماري مبتلايان به سرطان شهر تهران حدود 10 تا 12 هزار نفر بوده كه طبق جدول مورگان نمونه اي بالغ بر 400 بيمار براي پژوهش حاضردر نظر گرفته شد كه بصورت تصادفي در بيمارستان امام حسين و كلينيك دكتر پيام آزاده در تهران به پرسشنامه هاي هوش هيجاني schutte، مقابله ciss و براي بررسي برخي متغيرهاي دموگرافيك بيماران به پرسشنامه طراحي شده توسط محقق پاسخ دادند. براي تحليل داده هاي پژوهش از نرم افزارspss18 وآمارتوصيفي (فراواني، ميانگين)، آزمون t وآزمون ضريب همبستگي پيرسون استفاده شد. يافته ها: نتيجه آزمون t در سطح معناداري 01/ 0 نشان داد بين ميانگين هاي كليه متغيرهاي تحقيق با نمونه جامعه تفاوت معناداري وجود دارد و تنها در سبك مقابله مساله مدار بين دوگروه زنان بيمار و زنان سالم تفاوت معناداري ديده نشده است. نتايج حاصل از ضريب همبستگي پيرسون نشان داد بين هوش هيجاني و مولفه هاي آن با سبك مقابله مساله مدار رابطه مثبت و معناداري وجود دارد. همچنين در اين پژوهش بين هوش هيجاني و مولفه هاي آن با سبك مقابله اجتنابي رابطه مثبت و معناداري مشاهده شد. نتيجه گيري: با فراهم آوردن مداخله هاي روان شناختي در زمينه هوش هيجاني و نقش آن در كاربرد مقابله كارآمد، مي توان به بهبود وضعيت رواني، افزايش ميزان استقامت و تسريع روند درمان پزشكي بيماران مبتلا به سرطان كمك كرد.