مقايسه تغيير رنگ كامپوزيت سايلوران و كامپوزيت هايي با پايه متاكريلات تحت درمان سفيد كردن

زمينه و هدف: مواد سفيد كننده بر رنگ ترميمهاي كامپوزيتي اثرات متفاوت دارند. هدف از اين مطالعه اثر درمان با دو نوع بليچينگ ايراني بر تغييرات رنگ كامپوزيت با پايه سايلوران در مقايسه با دو نوع كامپوزيت با پايه متاكريلات مي باشد. روش بررسي: در اين مطالعه آزمايشگاهي، تعداد 18 عدد نمونه ديسكي شكل (2×10 ميلي متر) از هر كدام از انواع كامپوزيت هاي(Z250، Z350 و P90(shade =A3 ساخته شد و به صورت تصادفي به سه گروه تقسيم شدند. (6=n)و تحت درمان با عوامل سفيد كننده كارباميد پراكسيد 16% و كاربامايدپراكسايد 35% (كيميا، شيمي دنت، ايران) قرار گرفتند و يك گروه هم به عنوان كنترل در آب مقطر نگهداري شد. پارامترهاي رنگي نمونه ها طبق معيارهاي CIE-L*a*b* و توسط اسپكتروفتومتر در قبل و بعد از سفيد كردن اندازه گيري شدند. متغيرها با استفاده از آزمون آناليز واريانس دوسويه (Repeated measure ANOVA) و آزمون مقايسه هاي متعدد HSD Tukey- تجزيه و تحليل شدند. يافته ها: در كامپوزيت Z250 ، ميانگين± انحراف معيار تغييرات كلي پارامترهاي رنگي (E∆) در محيطهاي كنترل، كاربامايد پراكسايد 16% و كاربامايد پراكسايد 35% به ترتيب برابر 43/ 1±48/ 3، 7/ 1±55/ 4، 9/ 1±17 /4 برآورد گرديد. اين مقادير در كامپوزيت Z350 به ترتيب برابر 41/ 2±33/ 4، 23/ 2±94/ 4، 65/ 1±25/ 4 و در كامپوزيت P90 معادل 47/ 2±97/ 4، 67/ 1±28/ 5، 26/ 2±41/ 3 به دست آمد. نتيجه گيري: در مجموع، تغيير رنگ كامپوزيت هاي با بيس ميكروهيبريد، نانوفيلر و با پايه سايلوران به دنبال بليچينگ با عوامل مختلف سفيد كننده از لحاظ باليني در محدوده قابل رويت قرار داشت.