بررسي اثر سه ماده ضدعفوني كننده بر ويروس هپاتيت B

زمينه و هدف: ويروس هپاتيت B، از عوامل مهم عفوني در دندانپزشكي مي باشد و براي جلوگيري از انتقال آن، مواد ضدعفوني كننده مختلفي استفاده مي شود. محصولات مختلفي براي از بين بردن آلودگي ناشي از اين ويروس از سطوح دندانپزشكي ابداع شده اند. مطالعه حاضر با هدف تعيين اثرات ضد ويروسي مواد ضدعفوني كننده مختلف (هيپوكلريت هاي سديم 100/ 2 از محلول 5% مارك هاي اشي مشي، پاكناز، اكتيو و وايتكس) بر روي سطوح كار دندانپزشكي آلوده به ويروس هپاتيت B انجام شد. روش بررسي: در اين مطالعه تجربي- آزمايشگاهي، سرم ده بيمار مبتلا به HBV در درون ميكروتيوب ها ريخته شده و مواد ضد عفوني كننده هيپوكلريت سديم 100/ 2 محلول 5% مارك هاي اشي مشي، پاكناز، اكتيو و وايتكس با نسبت يك به يك به آنها اضافه شدند. براي تشخيص ژنوم ويروس از كيت هاي تشخيصي ويروسي با روش PCR استفاده گرديد. ابتدا ميزان تيتر ويروس سرم با كيت تجاريReal time PCR محاسبه و بعد از انكوباسيون با مواد مذكور، اين ميزان مجدداً محاسبه گرديد. ميزان كاهش غلظت ويروس هپاتيت B با آزمونهاي Kruskal-wallis وMann-Whitney U مقايسه گرديد. يافته ها: ماده ضدعفوني كننده هيپوكلريت سديم 100/ 2 اشي مشي، اثرات ضدويروسي مشخصي نشان نداد و در بررسي مارك هاي هيپوكلريت سديم پاكناز، اكتيو و وايتكس، محصول پاكناز بيشترين اثرات و وايتكس و اكتيو در رتبه هاي بعدي قرار داشته و تفاوتهاي آماري معني داري بين آنها مشاهده گرديد (p<0/0001) نتيجه گيري: محلول هيپوكلريت سديم 100 /2 پاكناز بيشترين كارآيي را داشت و محلول هيپوكلريت سديم 100/2 اشي مشي كارآيي آشكار و مطلوبي بر نمونه هاي آلوده به ويروس هپاتيت B نداشت.