اثر تمرين اختياري و عصاره گياه مريم‏گلي بر آسيب هاي بافت پانكراس موش هاي صحرايي مسموم شده با ديازينون

An Investigation of the Effects of Optional Exercise and Salvia Officinalis Extracts on Pancreatic Tissue Injuries in Rats Poisoned by Diazinon

خلاصه سابقه و هدف: استرس اكسيداتيو شايع ترين اثر ديازينون بر موجودات زنده مي باشد كه سبب اختلال در عملكرد و تخريب بافت پانكراس مي شود. در اين مطالعه اثر عصاره گياه مريم گلي همراه با تمرين اختياري بر تغييرات بافتي پانكراس در موش هاي مسموم شده با ديازينون مورد بررسي قرار گرفت. مواد و روشها: در اين مطالعه آزمايشگاهي، 35 سر موش صحرايي نر نژاد ويستار به پنج گروه 7 تايي كنترل، ديازينون، ديازينون-عصاره، تمرين-ديازينون، تمرين- عصاره– ديازينون تقسيم شدند. گروه هاي تمريني به مدت 4 هفته بر روي چرخ دوار به تمرين پرداختند. به حيوانات در گروههاي آزمايشي، ديازينون با دوز 200 ميلي گرم بر كيلوگرم براي يكبار در طول دوره و عصاره با دوز 100ميلي گرم بر كيلوگرم به مدت چهار هفته (پنج روز در هفته) به صورت داخل صفاقي تزريق گرديد. موش ها 24 ساعت بعد از آخرين تزريق كشته شدند. برش‏هاي بافتي از پانكراس جهت مطالعات ميكروسكوپي تهيه شد. يافته ها: تعداد (67/0±32/4) و قطر (01/1±84/15) جزاير لانگرهانس و تعداد سلول‏هاي آسيني(01/4±32/47) در گروه ديازينون كاهش معني‏داري نسبت به گروه كنترل (به ترتيب 38/1±44/6 و 2/1±17/16و 06/7±50) نشان داد(05/0p < ). اما افزايش معني داري بين پارامترهاي مورد بررسي در گروه هاي ديازينون-عصاره، تمرين-ديازينون، تمرين- عصاره– ديازينون نسبت به گروه ديازينون مشاهده گرديد(05/0p < ). نتيجه گيري: يافته‏هاي اين مطالعه نشان داد كه عصاره مريم‏گلي و تمرين اختياري آسيب هاي بافت پانكراس ناشي از تزريق ديازينون را كاهش مي دهد.

ABSTRACT BACKGROUND AND OBJECTIVE: Oxidative stress is the most common effect of diazinon on living organisms, which leads to the dysfunction and destruction of pancreatic tissues. In this study, we evaluated the effects of Salvia officinalis extracts and optional exercise on histological changes of the pancreas in rats poisoned by diazinon. METHODS: In this laboratory study, 35 male Wistar rats were divided into five groups, each consisting of seven rats: control, diazinon, diazinon-extract, exercise-extract and exercise-extract-diazinon groups. The exercise groups practiced on a spinning wheel for four weeks. The rats in the experimental groups received 200 mg of diazinon intraperitoneally once during the intervention. In addition, they received 100 mg of the extract for four weeks (five days a week). The rats were sacrificed 24 hours after the final injection. Pancreatic tissue sections were prepared for microscopic studies. FINDINGS: The number (4.32±0.67) and diameter (15.84±1.01) of the islets of Langerhans and the number of acinar cells (47.32±4.01) in the diazinon group showed a significant reduction, compared to the control group (6.44±1.38, 16.17±1.2 and 50±7.06, respectively) (p < 0.05). However, a significant increase was observed in the evaluated parameters in diazinon-extract, exercise-extract and exercise-extract-diazinon groups, compared to the diazinon group (p < 0.05). CONCLUSION: The findings of this study indicated that Salvia officinalis extracts and optional exercise could reduce pancreatic tissue damages, induced by diazinon injection. KEY WORDS: Salvia Officinalis, Diazinon, Pancreas, Optional Exercise.