جايگاه خيال در آثار استاد محمود فرشچيان (با تاكيد بر نگاره براي زيستن)

The Role of Imagination in the Works of Master Mahmoud Farshchian with Emphasis on the Painting of "To live"

خيال در نزد حكيمان و فيلسوفان ايراني و غربي از بنيادي‌ترين و پيچيده‌ترين مسايل عالم هستي است. مسيله اين پژوهش اين بوده كه آيا عنصر خيال به‌عنوان جوهره اصلي زيبايي‌شناسي سبك فرشچيان مطرح است؟ و اگر چنين است، گونه خيال يا رويكرد هنرمند به عنصر خيال چگونه بوده است؟ در اين نوشتار، براي نخستين بار سعي گرديده تا جايگاه خيال در مجموعه آثار هنرمند (538 اثر) مورد نقد و بررسي قرار گيرد و هدف اين پژوهش نيز اثبات و تبيين جايگاه خيال به‌عنوان جوهره اساسي آثار نوآورانه هنرمند و مشخص نمودن گونه‌هاي خيال در آثار هنرمند بوده است. اين پژوهش از نوع نظري و با روش توصيفي‌ تحليلي آثار و با رويكردي تاويلي و تركيبي انجام گرفته است. روش گردآوري اطلاعات كتابخانه‌اي و ميداني و روش تجزيه و تحليل اطلاعات كمي و كيفي بوده است. نتيجه اين پژوهش بر اساس يافته‌ها اين بوده است كه به سه دليل عنصرخيال به‌عنوان جوهره اصلي آثار و شالوده زيبايي‌شناسي سبك محمود فرشچيان مطرح است: نخست، تنوع موضوعي، دوم، درصد بالاي طبقه غنايي و سوم بيان قدرتمند و خلاقانه آثار. همچنين، رويكرد فرشچيان به عنصر خيال يا گونه‌هاي آن داراي سيري استعلايي و داراي نقشي بنيادين است.

The imagination among Iranian and Western sages and philosophers, is the most basic and most complex issues of the universe. The research question is whether the imagination is considered the main essence of the aesthetic style of Farshchian? And if so, what was the kind of imagination or the artist’s approach to this element? In this paper, for the first time, it is attempted to critically examine and study the place of imagination in the collection of the artistʹs pieces (538 works) with the aim of demonstrating and proving the role of imagination as the basic essence of the artistʹs creative works and identifying the types of imagination in them. This theoretical study uses descriptive - analytical method and is conducted with an interpretative and combined approach. The data were collected from library sources and field research, and the methods of data analysis were quantitative and qualitative. The result based on the findings was that for three reasons the imagination is considered the foundation and the main essence of the aesthetic style of Mahmoud Farshchian. First, variety of subjects, second, high percent of the lyrical class, and third, creative and powerful expression of works. Also, Farshchian’s approach to the imagination element or its types, is transcendental and has a fundamental role.