اثر سطوح مختلف انرژي متابوليسمي و آنزيم بتاماناناز بر كيفيت تخم مرغ و عملكرد مرغ هاي تخمگذار تغذيه شده با جيره بر پايه ذرت-جو-كنجاله سويا

به منظور بررسي اثرات سطوح مختلف انرژي و آنزيم بتاماناناز در جيره بر پايه ذرت-جو-كنجاله سويا بر عملكرد و خصوصيات كيفي تخم­مرغ، از تعداد 216 قطعه مرغ تخمگذار سويه هايلاين (سن 57 هفتگي) به مدت 8 هفته استفاده شد. اين آزمايش در قالب طرح كاملاً تصادفي به­صورت فاكتوريل 2×2 با 9 تكرار انجام شد. فاكتورهاي آزمايشي شامل 2 سطح انرژي (2850 و2750 كيلوكالري در كيلوگرم) و 2 سطح آنزيم بتاماناناز (باآنزيم و بدون آنزيم) بودند. نتايج آزمايش نشان داد كه استفاده از تيمار با انرژي بالا (2850 كيلوكالري در كيلوگرم) در مقايسه با تيمار كم انرژي (2750 كيلوكالري در كيلوگرم) سبب كاهش مصرف خوراك (9/3±6/95 در مقابل 0/2±9/97 گرم؛ 038/0P=) و افزايش شاخص رنگ زرده تخم­مرغ (6/0±7/5 در مقابل 7/0±1/5؛ 044/0P=) شد. ساير صفات توليدي و صفات كيفي تخم­مرغ تحت تاثير سطوح انرژي جيره قرار نگرفت. اگرچه اثر آنزيم بتاماناناز بر فراسنجه­هاي توليدي و صفات كيفي تخم­مرغ معني­دار نبود، تمايل به كاهش درصد تخم­مرغ­هاي شكسته (072/0P=) و بهبود ضخامت پوسته (086/0P=) با افزودن آنزيم بتاماناناز وجود داشت. همچنين اثرات متقابل بين انرژي و آنزيم روي ضخامت پوسته در كل دوره مشاهده شد؛ بطوريكه جيره كم انرژي همراه با آنزيم به­طور معني­داري ضخامت پوسته را نسبت به جيره كم انرژي بدون آنزيم بهبود دادند (049/0P=). با توجه به نتايج اين مطالعه، استفاده از آنزيم بتاماناناز براي بهبود خصوصيات كيفي پوسته در جيره­هاي كم انرژي بر پايه ذرت-جو- سويا توصيه مي­شود.