چهارباغ يا چارباغ؟

«چهارباغ» صحيح است يا «چارباغ»؟ اين سوال اصلي نوشتار پيش روست. هرگاه براي فهم عميق تر اين پديده به متون تاريخي، كتاب ها، سفرنامه ها، زندگينامه ها و حتي كتيبه ها سر مي زنيم مشاهده مي كنيم كه واژه «باغ» به عرصه اي دلپذير، پر از گل، گياه، درخت و آب جاري، اما منظم و برپايه هندسه اي مشهود، اطلاق شده است. در اين ميان«چهارباغ» يا شايد «چارباغ» اشاره اي به الگوواره نظم دهنده به آب ، گياه و بنا در عرصه اي به نام «باغ» است. اما سوال اصلي اينجاست كه چرا گاهي در متون علمي و ادبي حرف «ه» از واژه «چار» حذف شده است. آيا دليل ويژه اي براي اين امر وجود دارد يا صرفاً به مرور زمان و در افواه عمومي اين حرف حذف شده است. البته بعيد است فرض دوم صحيح باشد زيرا در متون ادبي كه معمولاً نويسنده آن بر نگارش صحيح واژه اصرار داشته است نيز واژه «چارباغ» به چشم مي خورد. از اين رو اين نوشتار براساس بررسي تطبيقي اسناد در دسترس - اما محدود- دودمان شناسي واژه و تطبيق آن با شكل شناسي، به كنكاش اين موضوع مي پردازد.