تصميم‌گيري پرخطر افراد اضطرابي براي خود و ديگري: مطالعه‌اي مبتني بر پتانسيل فراخوانده

Risky Decision-Making for Self and Others in Anxiety State:

هدف: مطالعات قبلي نشان داده اند كه افراد اضطرابي در واكنش به بازخورد منفي، دامنه ي كوتاه تري از موج منفي مربوط به خطا (FRN) را در پتانسيل فراخوانده توليد مي‌كنند. هدف اين مطالعه، بررسي دامنه ي FRN افراد اضطرابي در موقعيت تصميم‌گيري پرخطر براي خود و ديگري (در چهار موقعيت برد خود، برد ديگري، باخت خود و باخت ديگري) و مقايسه ي آن با همتايان سالم است. روش: در مرحله ي اول، پرسش نامه ي اضطراب حالت و صفت استرنبرگر براي 260 دانشجو و در مرحله ي بعد، آزمون تصميم‌گيري پرخطر براي 21 نفر (11 نفر با نمرات اضطراب صفتي زياد و 10 نفر با نمرات اضطراب صفتي كم) اجرا و هم زمان امواج مغزي آنها ثبت شد. در اين پژوهش، نسخه ي جديد تكليف تصميم گيري پرخطر به كار رفت كه در آن پس از انتخاب يكي از گزينه‌هاي پيشِ رو (گزينه ي مقدار كم/باخت و گزينه ي با مقدار زياد/برد) دو بازخورد خود يا ديگري ارايه مي شود. يافته‌ها: نتايج نشان ‌داد كه در گروه اضطرابي پايين اثر برد- باخت تاثير معنا‌داري بر دامنه ي FRN ايجاد كرده، در حالي كه در گروه اضطرابي بالا تعامل برد- باخت خود- ديگري معنا‌دار است؛ به عبارت ديگر، افراد اضطرابي در واكنش به باخت ديگران بيشترين واكنش منفي را نشان مي‌دهند، در حالي كه واكنش افراد هنجار فقط در شرايط باخت (خود يا ديگري) منفي است. نتيجه‌گيري: افراد اضطرابي در پردازش محيط اجتماعي سوگيري دارند. اين يافته بر لزوم تغيير رويكردهاي درماني در اصلاح سوگيري بيماران اضطرابي در مرحله ي ادراك محرك و همچنين اصلاح ادراك ديگري به عنوان تهديد در موقعيت‌هاي اجتماعي تاكيد مي‌كند

Introduction: Previous investigations have indicated that low amplitude of feedback-related negativity (FRN) in response to negative feedback is associated with high-trait anxiety. The present research attempted to study the amplitude of FRN upon decision-making for self and other in risky situations (comprising self-win, other-win, self-loss, other-loss conditions) in individuals who demonstrate low- and high-trait anxiety. Method: The Spielberger’s state-trait anxiety inventory was used to screen 260 students. Based on the cut-off values, 21 individuals with low- and high- trait anxiety (11 and 10 subjects, respectively) were enrolled in the gambling task with their EEG being concurrently recorded. The current study used a new version of gambling task in which participants were instructed to choose from two options (small/losses or large/wins). Accordingly, each choice was followed by a feedback indicating relevance to self or others. Result: Our findings suggested that in low-anxiety group, only loss and win had significant effects on FRN amplitude, whereas in high-anxiety group, the interaction effect of win-loss and self-others was found to be significant. On the other hand, individuals with high anxiety were found to be sensitive to loss of others while individuals with low anxiety were only sensitive to the loss condition (either self or other). Conclusion: individuals with high-anxiety are biased in processing of the social context. These findings would suggest changes in therapeutic approaches to alter attention bias in anxious patient in stimulus perception stage and would emphasize on modifying the interpretation of others as a potential threat in social situations