ارزيابي تاثير عوامل تشخيصي و درماني بر رشد كودكان مبتلا به كم‌كاري مادرزادي تيروييد: يك مطالعه طولي آينده‎نگر

Effect of Diagnostic and Treatment Factors on Growth Development of Children with Congenital Hypothyroidism: a Prospective Longitudinal Study

مقدمه: تاكنون در ايران، مطالعه‎اي جهت بررسي عوامل موثر بر رشد كودكان مبتلا به كم‌كاري مادرزادي تيروييد انجام نگرفته است. با توجه به شيوع بالاي اين بيماري در ايران، به خصوص شهر اصفهان، انجام مطالعه‎اي با هدف بررسي تاثير عوامل تشخيصي و درماني مرتبط با رشد كودكان مبتلا به كم‌كاري مادرزادي تيروييد الزامي است. مواد و روش‎ها: در اين مطالعهي هم‎گروهي آينده‎نگر، 760 كودك (متولدين سال‎هاي 1381 تا 1388) كه توسط برنامه‎ي غربالگري نوزادي در شهر اصفهان مبتلا به كم‌كاري مادرزادي تيروييد تشخيص داده شدند و به مدت حداقل يك و حداكثر 5 سال پي‌گيري شده بودند، وارد مطالعه شدند. متغيرهاي قد، وزن و دور سر اين كودكان در طول مدت پي‌گيري و در مقاطع زماني متوالي اندازه‎گيري شدند. عوامل تشخيصي و درماني شامل هورمون محركه تيروييد (TSH) و تيروكسين (T4) در زمان تشخيص و پس از آغاز درمان، سن آغاز درمان، دوز اوليه لووتيروكسين (LT4) و سن نرمال شدن TSH و T4 بود. از رگرسيون چندكي براي داده‎هاي طولي به منظور بررسي اثر عوامل اصلي مرتبط با رشد استفاده شد. يافته‎ها: روند طولي رشد در قد و وزن به طور معني‎داري با سن آغاز درمان و دوز اوليه‌ي درمان ارتباط داشت (01/0P < )، در حالي‌كه محيط دور سر فقط با دوز آغازين درمان به طور معني‎داري در رابطه بود (05/0P < ). رشد وزن و محيط دور سر تحت تاثير غلظت TSH سرم در هنگام تشخيص قرار داشتند. سن نرمال شدن T4 نيز اثر معني‎داري در برخي از صدك‎هاي توزيع وزن (05/0P < )، قد (01/0P < ) و محيط دور سر (001/0P < ) داشت. نتيجه‎گيري: به نظر مي‎رسد كه دوز اوليه‌ي درمان و سن آغاز درمان عوامل مهم‎تري براي پيش‎بيني وضعيت رشد كودكان مبتلا به كم‌كاري مادرزادي تيروييد باشند. اين نتايج پيشنهاد مي‎دهند تجويز LT4 در زمان و دوز مناسب ممكن است در بهبود رشد اين كودكان تاثير بسزايي داشته باشد.

Introduction: No study has yet been conducted evaluate the factors influencing the growth of patients with congenital hypothyroidism (CH), in Iran. The high prevalence of this disease in Iran, particularly in Isfahan, made it necessary to investigate biomedical diagnostic and early treatment factors potentially affecting growth status among patients with CH. Materials and Methods: In this prospective cohort study, 760 CH neonates (born 2002-2010), diagnosed and followed up (minimum 1, maximum 5 years) during the CH screening program in Isfahan were enrolled. Height, weight and head circumferences of the patients, during follow up and in subsequent periods, were measured. Diagnostic and therapeutic factors included serum T4 and TSH concentration at diagnosis and after treatment initiation, age at onset of therapy, initial dosage of levothyroxine and age at first normalization of T4 and TSH. Quantile regression for longitudinal data was used for investigating the effects of main factors determining growth development. R free software was used for analyzing data. Results: Longitudinal growth in height and weight was significantly correlated with age at onset of therapy and initial dosage of treatment (p < 0.01), while head circumference was associated only with initial dosage (P < 0.05). Increase in weight and head circumference were affected by serum TSH concentration at diagnosis (p < 0.05), and age of T4 normalization also had significant impact, on some of the proposed quantiles, i.e. weight (p < 0.05), height (p < 0.01) and head circumference (p < 0.001). Conclusion: Among the factors studied, initial dosage of treatment and age at onset of therapy seem to be more important factors for growth development, suggesting that more optimal outcomes are possible through earlier treatment and appropriate levothyroxine dosage.