پيشنهاد روشي جديد در آناليز جابه‌جايي شبكه‌هاي ارتفاعي

A New Method for Deformation Analysis of Vertical Networks

بررسي پايداري نقاط مرجع، از موضوعات عمده و اساسي در آناليز تغيير شكل محسوب مي‌شود، چرا كه ناپايداري اين نقاط مي‌تواند به نتايجي اشتباه ـ و در نتيجه تفسيري نادرست ـ از فرايند تغييرشكل منتهي گردد. در اين مقاله، پايداري نقاط مرجع يك شبكه ارتفاعي با استفاده از روش‌هاي آناليز جابه‌جايي همانندي و كمينه (مينيمم)‌سازي نرم 1L بردار جابه‌جايي بررسي مي‌شود. مقايسه نتايج حاصل از اين دو روش نشان مي‌دهد كه روش‌هاي مذكور نقاط پايدار مشابهي را شناسايي نمي‌كنند. با توجه به نتايج متفاوت اين دو روش و همچنين نياز به محاسبه و تعيين جابه‌‌جايي مطلق نقاط شبكه مورد بررسي، با بازنويسي معادلات مشاهدات اپك‌هاي مختلف در اين مقاله، روش جديدي پيشنهاد شده است كه محاسبه جابه‌جايي‌هاي مطلق كليه نقاط اين شبكه را امكان‌پذير مي‌سازد. اين روش ـ كه روش اپك‌مرجع ناميده مي‌شود ـ جابه‌جايي نقاط شبكه‌اي ارتفاعي را نسبت به وضعيت مرجع يا اوليه شبكه مورد نظر به دست مي‌دهد.

Analyzing the stability of reference points is a key problem in deformation analysis. The reason is that the instability of these points results in the erroneous interpretation of the deformation process. In this paper, the stability of points in a vertical network has been analyzed, using the given methods of congruency and minimum-making the first norm. Comparison of the obtained results proves that the two methods do not provide a unique solution for the problem. Considering the obtained contrary results and the need for the estimation of the absolute displacements of the network points, a new method has been developed. Using the mentioned method, which is based on the reformulation of the corresponding observation equations, makes possible to compute the absolute displacements of the network points with respect to a reference measurement epoch.