جداسازي و تعيين پروفايل حساسيت آنتي‏بيوتيكي باكتري‏هاي گرم منفي ايجادكننده عفونت‏هاي مجراي ادراري (UTI) و شناسايي ايزوله‏هاي توليدكننده آنزيم (NDM-1)New Delhi Metallo-beta-lactamase-1 در اهواز

Distribution and Antimicrobial Susceptibility Pattern of Gram Negative Bacteria Causing Urinary Tract Infection (UTI) and Detection New Delhi Metallo-beta-lactamase-1 (NDM-1) Producing Isolates in Ahw

زمينه: عفونت‏هاي مجراي ادراري (UTI) يكي از شايع‏ترين عفونت‏هاي باكتريايي در تمام جهان به ويژه در كشورهاي در حال توسعه بوده و همراه با هزينه‏هاي اقتصادي بالا هستند. مديريت عفونت‏هاي UTI با افزايش ظهور مقاومت دارويي با خطر جديدي همراه است. آگاهي از اتيولوژي باكتري‏هاي منطقه‏اي و الگوهاي حساسيت براي رديابي هرگونه تغييرات احتمالي و توصيه‏ها براي درمان تجربي صحيح UTI ضروري است. هدف از اين مطالعه جداسازي و تعيين پروفايل حساسيت آنتي‏بيوتيكي باكتري‏هاي گرم منفي ايجادكننده عفونت‏هاي مجراي ادراري (UTI) و شناسايي ايزوله‏هاي توليدكننده آنزيم (NDM-1) New Delhi Metallo-beta-lactamase-1 در اهواز است. مواد و روش‌ها: اين مطالعه مقطعي در طي يك سال از فروردين تا اسفند سال 1392 در مركز جهاد دانشگاهي اهواز انجام شد. نمونه ادرار بيماران مشكوك به UTI مراجعه‏كننده به مركز جهاد دانشگاهي پس از رعايت شرايط استريليتي، به‌صورت Clean catch midstream ادرار جمع‌آوري و كشت بر روي محيط‌هاي معمول ميكروب‌شناسي انجام شد. باكتري‌هاي گرم منفي ايزوله ‏شده از نمونه‌هاي ارسالي به كمك تست‏هاي مورفولوژي و بيوشيميايي مورد شناسايي قرار گرفتند. تست تعيين حساسيت آنتي‌بيوتيكي با استفاده از روش استاندارد ديسك ديفيوژن بر اساس پروتكل ارايه‌ شده توسط CLSI 2011 انجام شد. تست اصلاح‏ شده هاج جهت شناسايي سويه‌هاي توليد كننده آنزيم كارباپنماز و تست (CDT)Imipenem-EDTA Combined Disc Test جهت شناسايي سويه‏هاي توليدكننده آنزيم‏هاي MBL استفاده شد. يافته‌ها: در اين مطالعه تعداد 708 ارگانيسم گرم منفي از نمونه ادرار بيماران مراجعه كننده ايزوله شدند. آناليز نتايج نشان داد كه باكتري اشريشياكلي شايع‏ترين ارگانيسم جدا شونده (67 درصد) و پس از آن كلبسيلا (5/26 درصد) و انتروباكتر (5/2 درصد) قرار داشتند. نتايج تست حساسيت آنتي‏بيوتيكي نشان داد كه بيش از 90 درصد ايزوله‏ها به آنتي‏بيوتيك‏هاي تتراسايكلين، سفتازيديم، مروپنم، آميكاسين، سفوتاكسيم، ايمي‏پنم، سفپيم حساس هستند. به طور كلي ايزوله‏هاي گرم منفي بيشترين مقاومت را به ترتيب به آنتي‏بيوتيك‏هاي سفالوتين (32 درصد)، تري‏متوپريم سولفامتوكسازول (5/30 درصد) و ناليديكسيك اسيد (25 درصد) نشان دادند. نتيجه‌گيري: نتايج ما نشان دادند كه ارگانيسم‏هاي ايزوله‏شونده از بيماران سرپايي حساسيت آنتي‏بيوتيكي بسيار خوبي نسبت به آنتي‏بيوتيك‏ها متداول مورد استفاده نشان مي‏دهند و ضروري است كه به‌صورت دوره‏اي و منظم پروفايل حساسيت آنتي‏بيوتيكي سويه‏هاي جداشونده از جامعه بررسي شود زيرا تعيين حساسيت ضدميكروبي جهت اتخاذ رژيم درماني صحيح ضروري است.

Background: Urinary tract infection (UTI) is the commonest bacterial infectious disease in worldwide (especially in developing countries) with a high rate of morbidity and financial cost. The management of UTI infections has been jeopardized by increase in immergence of antimicrobial drug resistance. Knowledge of the local bacterial etiology and susceptibility patterns is required to trace any change that might have occurred in time so that updated recommendation for optimal empirical therapy of UTI can be made. The aim of this investigation was distribution and antimicrobial susceptibility pattern of gram negative bacteria causing urinary tract infection (UTI) and detection NDM-1 (new-delhi-metallo-beta-lactamase-1) producing isolates in Ahwaz. Materials and Methods: This cross-sectional study was done during a period of one year from April 2013 to March 2014. Clean catch midstream urine samples were collected from suspected patients to UTI. The isolates were identified based on morphological and biochemical testes. Culture was performed on routine microbiological media. Susceptibility testing was performed according CLSI (2013) guidelines. Detection of carbapenemase producing isolates was performed by modified hodge test (MHT). Metallo-beta-lactamase isolates were detected by imipenem-EDTA combined disc test (CDT). Results: In this study 708 gram negative organisms were isolated from urine samples. E.coli was the most common isolated bacteria (67%) followed by Klebsiella spp. (26.5%) and Enterobacter spp. (2.5%). In antibiotic susceptibility testing more than 90% of isolates were sensitive to tetracycline, ceftazidime, meropenem, amikacin, cefotaxime, imipenem, and cefepime. Isolates were more resistant to cephalothin (32%), co-trimoxazol (30.5%), and nalidixic acid (25%). Conclusion: In our results isolated organisms from outpatients showed very high sensitivity to common antibiotics. Continuous and regular monitoring of susceptibility pattern of community isolated strains is necessary. Antimicrobial susceptibility is important to guide effective antibiotic therapy.