باثر قرارگيري طولاني مدت در معرض امواج الكترومغناطيس با ‌فركانس فوق‌العاده پايين بر فعاليت سيستم 1α آدرنرژيك در روده باريك موش صحرايي نر

Study the effect of prolonged exposure to extremely low-frequency electromagnetic fields on the α 1 adrenergic system in the small intestine of male rat

زمينه و هدف: در سال‌های اخير افزايش دستگاه­های الكتريكی مولد امواج الكترومغناطيس، موجب توجه محققين به بررسی اثر اين امواج بر سلامتی انسان شده است. بنابراين هدف از تحقيق حاضر، بررسی اثر قرارگيری طولانی مدت در معرض امواج الكترومغناطيس با فركانس فوق­العاده پايين(ELF) بر سيستم آدرنرژيك روده باريك در موش صحرايی بود. روش ­بررسی: در اين مطالعه تجربی تعداد 21 سر موش صحرايی نر بالغ نژاد ويستار به سه گروه تقسيم شدند؛ گروه اول، گروه آزمايش به مدت 75 روز در معرض امواج الكترومغناطيس با فركانس فوق­العاده پايين (50 هرتز، 1 ميلی­تسلا) در دستگاه سلونوئيد روشن قرار گرفتند. گروه دوم، گروه شاهد كه در شرايط مشابه با گروه اول و در سلنوئيد خاموش قرار گرفتند و گروه سوم، گروه كنترل كه در شرايط  معمول حيوان­خانه نگهداری شدند. بعد از مدت 75 روز، موش­های صحرايی ابتدا با تزريق درون صفاقی پنتوباربيتال سديم(50 ميلی­گرم بر كيلوگرم) شدند سپس بافت ايلئوم آنها جدا و به قطعات 1سانتی­متری تقسيم شدند. اين قطعات به حمام بافتی حاوی محلول كربس اكسيژنه با 4/7 =pH منتقل شدند و سپس فعاليت مكانيكی بافت به وسيله ترانسديوسر نيرو مرتبط به سيستم پاورلب  و  بريج آمپلی­فاير در پاسخ به تجويز داروی فنيل­افرين با دوز 6-10 ×4 مولار ثبت گرديد. داده‌ها با استفاده از آزمون آناليز واريانس يك طرفه مورد تجزيه و تحليل آماری قرار گرفت. يافته­ها: تغييرات شل شدگی بافت ايلئوم ايزوله بر روی دو قطعه ايلئوم ايزوله با طول مشابه و در يك حيوان مشاهده شد، كه با توجه به نتايج تحقيق حاضر ميزان شل شدگی ايلئوم در گروه در معرض امواج(آزمايش) نسبت به دو گروه كنترل و شاهد افزايش معنی­داری(05/0p<) داشته است. هم‌چنين ميزان شل شدگی ايلئوم در پاسخ به فنيل­افرين در زمان‌های مختلف و بعد از كسر تانسيون پايه نشان دهنده افزايش معنی­دار(05/0p<)درصد شل شدگی ايلئوم در گروه آزمايش نسبت به گروه شاهد و كنترل می‌باشد. نتيجه­گيری: تأثير دراز مدت امواج الكترومغناطيس با فركانس فوق­العاده پايين ممكن است موجب افزايش حساسيت گيرنده­های 1α آدرنرژيك در روده باريك شده باشد.

Back ground & aim: In the recent years, the increasing use of electronic devices which generate electromagnetic fields, focused researchers’ attention to investigate the electromagnetic fields effects on human health. Therefore, the purpose of the present study was to investigate the effect of prolonged exposure to extremely low frequency electromagnetic fields (ELF) on the adrenergic system in the small intestine of male rats. Methods: In the present experimental study, 21 Adult male rats (wistar) were divided into three groups: experimental group, which were exposed to ELF (50Hz, 1mT) for 75 days, the sham-operated group, which were kept in similar conditions exception Off solenoid; and the control group, which were kept in normal conditions. After 75 days, the rats were anesthetized by intra peritoneal injection of pentobarbital sodium (50 mg/k). Then, the ileum tissue was dissected and divided into 1 cm strips. The strips were placed in organ baths containing oxygenated, pH=7.4 Krebs solution. Furthermore, the mechanical activity of the tissue was recorded with force transducer of bridge amplifier which was linked to A-D Instrument power lab in response to Phenylephrine(4 ×10-6 M). Data was analyzed using one way ANOVA test. Results: Relaxation changes of isolated ileum tissue was displayed in two ileum strips with same length and in the same animal, According to the obtained results, the ileum relaxation in exposure to ELF (experimental) compared to the control and sham groups significantly increased (p≤0.05). Accordingly, the relaxation changes of ileum in response to the phenylephrine at different times and after deducting the basic tension represented a significant increase (p≤0.05) of Ileum relaxation in the experimental group compared to the sham and control groups. Conclusion: It can be concluded that prolonged exposure to extremely low-frequency electromagnetic fields may lead to increase of  the α1-adrenergic receptors sensitivity.