بررسي اثربخشي بازي‌درماني به شيوه گروهي بر اضطراب كودكان و نوجوانان مبتلا به ديابت نوع يك

چكيده: مقدمه: ديابت، يكي ازعوامل تنش‌زاي عمده در زندگي و يكي از شايع‌ترين و جد‌ي‌ترين بيماري‌هاي مزمن كودكي استكه با آسيب‌هاي روان شناختي همراه است.كودكان و نوجوانان مبتلا به ديابت، همانند كودكان دچار ديگر بيماري‌هاي مزمن، ممكن است در معرض خطر بالاي مشكلات رواني اجتماعي و تجربه سطوحي از اضطراب ‌باشند. پژوهش حاضر با هدف بررسي اثربخشي بازي‌درماني به شيوه گروهي بر اضطراب كودكان و نوجوانان مبتلا به ديابت نوع يك صورت گرفته است. روش‌ پژوهش:اين پژوهش، يك مطالعه نيمه آزمايشي بود. تعداد 27 كودك و نوجوان مراجعه كننده به تعدادي از كلينيك‌هاي ديابت شهر مشهد (در سال 93-1392)، به روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب و سپس به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش (14 نفر) و كنترل (13 نفر) گمارده شدند. كودكان گروه آزمايش 12 جلسه 90 دقيقه‌اي مداخله بازي‌درماني گروهي را دريافت كردند. هر دو گروه قبل و بعد از مداخله توسط پرسشنامه‌ تجديد‌ نظر‌ شده اضطراب آشكار كودكان (RCMAS) ارزيابي شدند. تحليل داده‌ها توسط آزمون تحليل كوواريانس چند متغيري انجام شد. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه بين ميانگين نمرات پيش‌آزمون و پس‌آزمون گروه آزمايش تفاوت معناداري وجود دارد (001/0P < ). بنابراين، مي‌توان گفت كه اضطراب آزمودني‌هاي گروه آزمايش نسبت به گروه كنترل پس از مداخله به طور معناداري، كاهش داشت. نتيجه‌گيري: يافته‌هاي پژوهش حاضر نشان مي‌دهد كه بازي‌درماني به شيوه گروهي مي‌تواند به عنوان راهكاري موثر براي كاهش سطح اضطراب كودكان و نوجوانان مبتلا به ديابت نوع يك استفاده شود.

Abstract Background: Diabetes, is major stressor agents in life and one of the most common and most serious diseases in childhood, andassociated with psychological problems. Children and adolescents with diabetes, as well as children with other chronic diseases, may be at increased risk of psychosocial problems and experience level of anxiety. The purpose of this study was to examine the effectiveness of group play therapy on anxiety in children and adolescent with type I diabetes. Materials and Methods: This was a quasi-experimental study (the nonequivalent control group design with pretest and posttest). For this purpose,27 children andadolescent referred to a number of diabetes clinics in Mashhad (2014), were selected by availability sampling and randomly allocated into control (n=13) and experimental (n =14) groups. The experimental group received 12 sessions (90-minute) based on group play therapy. Both groups were assessed by the Revised Childrenʹs Manifest Anxiety Scale (RCMAS) before and after the intervention.For data analysis, multivariate analysis of covariance test was performed. Results: The results indicate that, there was significant difference between pre-test and post-test scores, in experimental group (P < 0.001). So, we can say that anxiety was significantly decreased in the experimental group than the control group after the intervention. Conclusions: These findings of this study shows that group play could be effective in reducing anxiety levels in children with type I diabetes.