ارزيابي ارتباط بار كاري ذهني و رضايت شغلي اساتيد و كاركنان دانشگاه

مقدمه: اساتيد و كاركنان از اركان اساسي در هر دانشگاه مي‌باشند. بديهي است كه اختلال در اين اركان سبب افت كيفيت آموزشي و ارايه خدمات آموزشي خواهد شد. هدف اين مطالعه ارزيابي ارتباط بار كاري ذهني اساتيد با رضايت شغلي آنان در دانشگاه علوم پزشكي و دانشگاه وابسته به وزارت علوم مي‌باشد. مواد و روش ها: مطالعه به‌صورت توصيفي – تحليلي و بر روي 164 نفر از اساتيد و كاركنان انجام شد. ابزار پژوهش شامل سه پرسشنامه اطلاعات دموگرافيك، شاخص بار كاري (NASA TLX) و رضايت شغلي (JDI) بود. جهت آناليز داده‌ها از روش One Way ANOVA استفاده گرديد. يافته‌ها: نتايج حاصل از اين پژوهش نشان داد كه بار كار در افراد مورد مطالعه تاثير معناداري بر روي رضايت شغلي در اين افراد ندارد (05/0p > ) و در بررسي هاي انجام شده در هر گروه ميزان باركاري در گروه اساتيد بيشتر از گروه كارمندان و در اساتيد دانشگاه علوم پزشكي بيشتر از گروه اساتيد دانشگاه وابسته به وزارت علوم مي‌باشد. در صورتي كه 5/14% از اساتيد دانشگاه علوم پزشكي و 76/30% از اساتيد دانشگاه وابسته به وزارت علوم رضايت شغلي داشتند و ميزان سطح رضايت شغلي در گروه اساتيد كمتر از كاركنان بود. عدم وجود ارتباط بين سطح رضايت شغلي و باركاري با ويژگي‌هاي شغلي و دموگرافيك فرد از ديگر نتايج اين مطالعه بود. نتيجه‌گيري: با توجه به بالا بودن ميزان فشار ذهني، فشار زماني و تلاش و كوشش نسبت به ديگر زير مقياس‌هاي باركاري اساتيد، توصيه مي‌شود كه مطالعات بيشتري در راستاي علل ايجاد فشارها به عمل آيد تا بتوان راه هاي كاهش اين پارامترها را تعيين و در راستاي كاهش يا حذف آن‌ها اقداماتي به عمل آورد.

Introduction: Faculty and staff are the pillars of any university. Any impairment in the function of these elements would undoubtedly decrease the quality of education and training services provided. The present study aimed to assess the relationship between subjective workload and job satisfaction in faculty and staff members of universities of medical sciences and universities affiliated to the Ministry of Science, Research, and Technology. Materials and Methods: This descriptive-analytical study recruited 164 faculty and staff members. Data were collected using a demographic questionnaire, NASA Task Load Index (NASA TLX), and the Job Description Index (JDI). One-way analysis of variance (ANOVA) was applied to analyze the data. Findings: The participants’ workload had no significant effects on their job satisfaction. Faculty members generally had a heavier workload and lower level of job satisfaction compared to staff members. Moreover, faculty of universities of medical sciences had higher workload and lower levels of job satisfaction (14.5% vs. 30.76%) in comparison to faculty of universities affiliated to the Ministry of Science, Research, and Technology. Moreover, 14.5% of the medical faculty members and 30.76% of science faculty members were satisfied with their jobs. Overall, job satisfaction and workload were not significantly related with demographic characteristics and job features of the participants. Conclusion: Among the various subscales of workload, faculty members reported high levels of subjective pressure, time pressure, and effort. Therefore, further studies are required to identify the causes of such pressures and introduce measures for their reduction or elimination.