استفاده از تصاوير ماهواره اي ASTER جهت پيش بيني هجوم آبهاي زيرزميني در تونل هاي انتقال آب (مطالعه موردي: تونل نوسود)

در مناطق مرزي كشور، استفاده از سنجش از دور ماهواره اي به جاي پيمايش زميني مي تواند راهكاري با مخاطرات و هزينه كمتر جهت مطالعات زمين شناسي مهندسي در مسير تونل ها محسوب شود. زمين هاي اشغال شده توسط مين ها و مهمات عمل نكرده، تردد گروه هاي معاند و قاچاقچيان و همچنين توپوگرافي خشن منطقه و پرتگاه ها محدوديت هاي پيمايش ميداني در مناطق مرزي هستند كه رفع آنها از ديدگاه پدافند غيرعامل مهم مي باشد. در اين مطالعه، مسئله برخورد با مناطق مستعد هجوم آب زيرزميني از طريق شكستگي هاي باز در تونل انتقال آب نوسود واقع در منطقه مرزي شمال غرب كرمانشاه مورد بررسي قرار گرفته است. مطالعات زمين شناسي زميني در مناطق مطالعه شده در مسير تونل، نشان مي دهد كه ليتولوژي منطقه از جنس سنگ آهك و شيل است و موجب ايجاد توالي لايه هاي سخت و نرم در ساختگاه تونل شده است. به منظور تعميم اطلاعات حاصل از پيمايش زميني به كل نواحي مسير تونل، از نقشه پوشش گياهي حاصله از پردازش تصوير ماهواره اي استر و نيز تحليل مدل ارتفاعي رقومي منطقه استفاده شده است. بر اساس نتايج به دست آمده و مطابق با مشاهدات زمين شناسي مهندسي، لايه هاي ضخيم آهكي در محدوده پرتگاه ها، چشمه هاي فراوان و شكستگي هاي باز، فاكتورهاي شناسايي در شناسايي واحدهاي زمين شناسي پر خطر در مسير تونل نوسود مي باشند.