تاثير تمرين استقامتي شنا و مكمل سيليمارين در طي بارداري بر شاخص آپوپتوزي سلول هاي كبد نوزادان موش هاي صحرايي ناشي از مسموميت مادري با كادميوم

زمينه و هدف: در طي رشد جنين، هم تكثير سلولي و هم آپوپتوز براي رشد صحيح بافت كبد جنين ضروري است. اين مطالعه با هدف بررسي تاثير يك دوره برنامه تمرين استقامتي شنا و مكمل سيليمارين در طي بارداري بر شاخص آپوپتوزي سلول هاي كبد نوزادان موش هاي صحرايي در معرض مسموميت با كادميوم انجام گرفت. روش تحقيق: 72 سر موش صحرايي باردار نژاد ويستار (وزن 20 ± 200 گرم) به 9 گروه تقسيم شدند. كادميوم كلرايد به ميزان 400 ميلي گرم بر كيلوگرم وزن بدن به صورت محلول در آب آشاميدني به موش ها خورانده شد. برنامه تمريني در دوران بارداري 60 دقيقه شنا در روز و به مدت 5 روز در هفته بود. سيليمارين (100 ميلي گرم بر كيلوگرم وزن بدن) به صورت زيرجلدي 3 بار در هفته تزريق شد. نمونه برداري از بافت كبد دو روز پس از تولد انجام شد و براي تعيين شاخص آپوپتوزي كبد از تكنيك ايمونوهيستوشيمي تانل به روش غير راديواكتيو نشاندار كردن انتهايي در جاي خود، استفاده گرديد. براي تجزيه و تحليل يافته ها از آزمون آناليز واريانس يك طرفه و آزمون تعقيبي LSD در سطح خطاي 0/05≥ αبهره برداري گرديد. يافته ها: شاخص آپوپتوزي كبد در گروه هاي كادميوم- سيليمارين و كادميوم - تمرين - سيليمارين در مقايسه با گروه كادميوم، كاهش معني داري (0/001=p) نشان داد؛ اما تمرين شنا به تنهايي تاثيري بر شاخص آپوپتوزي كبد نداشت (0/83=p). نتيجه گيري: تمرين استقامتي شنا در طي بارداري تاثيري بر كاهش شاخص آپوپتوزي سلول هاي كبد نوزادان ناشي از مسموميت مادري با كادميوم ندارد، اما تزريق سيليمارين به طور احتمالي آن را كاهش مي دهد.