بررسي كارايي دروني مدارس مقطع راهنمايي شهرستان اهواز طي برنامه توسعه چهارم كشور به تفكيك پايه، موقعيت جغرافيايي و ناحيه

A study of the internal efficiency of guidance schools in Ahwaz city during the Fourth

ارزيابي عمكلرد سازمان‌هاي مختلف و در نتيجه پي بردن به ميزان برآورده شدن شاخص‌هاي موردنظر، همواره راه گشاي برنامه‌ريزان براي آينده بوده است؛ بنابراين در اين مقاله عملكرد سازمان آموزش و پروش شهرستان اهواز از منظر شاخص‌هاي كارايي دروني در طول برنامه چهارم توسعه كشور مورد ارزيابي قرار گرفته و در نهايت به مقايسه عملكرد‌هاي اين شهرستان با ميانگين‌هاي استان خوزستان پرداخته است. روش به كار گرفته شده در اين مطالعه، توصيفي- تحليلي بوده و به كمك مدل جريان دانش‌آموزي و از طريق ترسيم جداول و نمودار نتايج ثبت شده است. جامعه آماري مورد استفاده در اين پژوهش، كليه مدارس شهرستان اهواز طي سال‌هاي 1388-1383 بوده و به دليل ماهيت توصيفي پژوهش، در اين بررسي نمونه‌گيري صورت نگرفته است. يافته‌هاي اين پژوهش نشان داد كه ضريب كارايي دروني مقطع راهنماي شهرستان اهواز در طول اين برنامه 82 درصد بوده و نسبت اتلاف صورت گرفته در اين شهرستان در اين پنج سال 22/1 و ميانگين اين شاخص در كل استان 2/1 مي‌باشد. ميانگين نرخ ماندگاري در استان خوزستان، 76/97 بوده و اين در حالي است كه ميزان اين نرخ در شهرستان اهواز 98/95 است. همچنين در شاخص افت تحصيلي، عمكرد شهرستان اهواز نسبت به ميانگين استان از ميزان بالاتري برخوردار مي‌باشد.

Development Plan of Iran with respect to grade, geographical location and educational district Performance Evaluation of different organizations and the resultant information concerning the extent of compliance with certain indicators, has always been an asset for planners of future. Therefore, in this study the performance of the office of Education of Ahvaz was evaluated in terms of internal efficiency indicators during the peried of the Fourth Development Plan; and this performance was compared with the average performance of Khuzestan Province. The method used in this study was descriptive – analytical and by using model of students flow and by using tables and graphs the results have been recorded. Statistical population used in this survey comprised all of schools in Ahvaz City during the year 1383- 1388 and because of descriptive nature of research, on this study, no sampling was attempted. Findings of this research showed that internal efficiency coefficient of guidance school in Ahvaz City during this plan period was 82 percent and the wastage ratio in this city was 1/22, while the average index in province was 1/20. The average of survival rate in Khuzestan province was 97/76, while the average of this index in Ahvaz city is 95/98. Also the drop-out index performance of Ahvaz City exceeded that of the province average.