پنوموني وابسته به ونتيلاتورر در بخش هاي مراقبت ويژه و نقش ارتباط پزشك و پرستار در آن

Ventilator – associated pneumonia in intensive care units And physician - nurse relationship role

چكيده مقدمه: پنوموني وابسته به ونتيلاتور، يك بيماري مهم و از عوامل مرگ و مير در بخشهاي مراقبت ويژه است كه با بستري طولاني و هزينه بالاتر درمان همراه است. بنابراين پيشگيري از آن با تعيين عوامل مرتبط بايد به عنوان وظيفه‌اي بسيار مهم مورد توجه باشد. هدف: مطالعه حاضر با هدف تعيين ارتباط بين درك پرستاران از ارتباط پزشك – پرستار با ميزان پنوموني وابسته به ونتيلاتور گزارش شده در بخش هاي مراقبت ويژه مراكز آموزشي درماني دانشگاه علوم پزشكي گيلان انجام گرفته است. روش كار: اين مطالعه مقطعي-تحليلي با انتخاب 101 پرستار شاغل در هفت بخش مراقبت ويژه استان گيلان با دارا بودن مشخصات تعيين شده به عنوان نمونه پژوهش به روش سرشماري انجام شده است. داده ها با استفاده از ابزاري سه بخشي شامل پرسشنامه اطلاعات فردي، برگه ثبت فراواني پنوموني وابسته به ونتيلاتوردر سه ماه قبل از نمونه گيري و مقياس استاندارد درك پرستار از شرايط محيط كار (بخش ارتباط پزشك- پرستار) كه به روش مصاحبه گردآوري شد. ميانگين گزارش شده از فراواني پنوموني وابسته به ونتيلاتور در سه گروه هيچ، 5-1 و بيشتر از 5 مورد مشاهده شده و ميانگين نمرات ارتباط پزشك و پرستار در دو سطح مطلوب و نامطلوب ارزيابي گرديدند. داده ها با استفاده از آمار توصيفي و استنباطي (آزمون كاي دو) تجزيه و تحليل شدند. نتايج: نتايج نشان داد كه اكثريت نمونه ها (7/62 %) 5- 1 مورد بروز پنوموني وابسته به ونتيلاتور را گزارش كرده بودند. اين متغير فقط با سابقه كار كلي (004/0=p) نمونه ها ارتباط آماري معني داري داشت. در بخش ارتباط پزشك و پرستار ميانگين نمره 5/72 درصد نمونه ها در گروه مطلوب قرار داشت كه فقط با متغير فردي نوع استخدام ارتباط معناداري داشت (035/0=p). در نهايت آزمون كاي دو ارتباط آمار معني داري را بين ارتباط و همكاري مطلوب پزشك – پرستار و فراواني كمتر پنوموني وابسته به ونتيلاتوردر بخش هاي ويژه نشان داد(01/0=P). نتيجه گيري: ارتباط معنادار فراواني پنوموني وابسته به ونتيلاتور با ارتباط پزشك و پرستار در اين پژوهش نمايانگر امكان پيشگيري از پنوموني وابسته به ونتيلاتور با ارتقاي كيفيت ارتباط و همكاري پزشكان و پرستاران مي باشد

Abstract Introduction: Ventilator-associated pneumonia is one of important factors of morbidity and mortality in critical care units, associated with hospitalization day’s and increased cost of treatment. Thus prevention through identifying related factors must be highly recommended. Objective: This study is conducted by the aim of determining the nurses understanding of physician-nurse relationship with Ventilator – associated pneumonia reports in critical care units of Guilan University of Medical Sciences. Methods: This cross-sectional –analytic study conducted by selecting 101 nurses from 7 critical care units of Guilan province with determined characters by census method. Data were gathered by a 3-part tool consisting demographic data and ventilator associated pneumonia recording data for 3 months before sampling and standard Practice Environment Scale of the Nurses Work Index (physician-nurse relationship) by interview. Mean of reported pneumonia frequency classified in 3 groups of none, 1-5 cases and more than 5 cases. Mean of physician-nurse relationship classified in 2 groups of desirable and undesirable. Data were analyzed using descriptive statistics and analytic tests (chi-square). Results: The findings showed that majority of samples (62/7%) 1-5 were related to ventilator associated pneumonia. This variable had significant relation with years of employments in samples (p=0.004). Mean score of 72.5 percent of samples in physician-nurse relationship was in favorable level with no significant relationship with personal variables except the nurses` employment status (p=0.035). Finally, ?2 statistical test showed significant relationship between favorable perceived physician – nurse communication and lower Ventilator-associated pneumonia (p=0.01). Conclusion: Significant relation between ventilator associated pneumonia and physician-nurse communication in this survey indicated that possibility of prevention of pneumonia by improving nurse-physicians relationship and collaboration quality.