منع فروش استقراضي و آثار آن بر انتخاب پورتفوي بهينه، مطالعه موردي بازار بورس اوراق بهادار تهران

Short selling Prohibition and Its Impact on Portfolio Selection Case Study: Tehran Stock Exchange

در اين مقاله، آثار منع فروش استقراضي، به عنوان يك ويژگي بازار بورس تهران، بر انتخاب پورتفوي بهينه در اين بازار بر اساس نظريه ميانگين واريانس بررسي مي شود. به اين منظور در فرآيند بهينه‌يابي پورتفوي كه با استفاده از رويكرد كان‌تاكر انجام شده است، به مقيدسازي وزن‌هاي بهينه در جهت نا‌منفي بودن آنها پرداخته شد. همچنين، تاثير تغيير ويژگي‌هاي رواني سرمايه‌گذار و انتخاب وزن‌هاي متفاوت بر پورتفوي بهينه نيز مدّنظر قرار گرفت و وزن‌ها براساس مدل‌هاي اقتصاد‌سنجي مختلف محاسبه شد. سپس براي حالات مختلف، ميانگين و واريانس و نسبت شارپ پورتفوي را پيش‌بيني كرديم. نتايج حاكي از آن بود كه، به طور كلي، دارايي بدون ريسك بر پورتفوي ريسكي اولويت دارد و فارغ از درجه ريسك‌گريزي و يا ريسك‌پذيري فرد، مقيدسازي بهينه‌يابي‌ها و، به عبارت ديگر، منع فروش استقراضي نيز منجر به انتخاب دارايي بدون ريسك و كسب نتايج مطلوب‌تر در اين بازار مي‌شود. تجربه ساير كشور ها نشان داده است كه به نظر نمي‌رسد استفاده نكردن از اين ابزار تاثيرمثبت چشمگيري درمهار نوسانات ناگهاني و بحران‌ها داشته باشد. از طرف ديگر، شايد فروش استقراضي در شكل رايج خود در بازار‌هاي مالي دنيا، براي بازار نوپاي بورس تهران ابزار مناسبي نباشد. توصيه مي‌شود در ابتدا توسعه بازار سرمايه كشور در دستور كار قرار گيرد؛ سپس با بومي‌سازي (حل مسايل شرعي مربوطه) اين ابزار براي استفاده به سرمايه‌گذاران داخلي معرفي شود.

In this paper, we investigate short selling prohibition impacts upon the portfolio optimization using mean variance portfolio theory in Tehran Stock Exchange (TSE). Kuhn-Tucker approach is applied for imposing the non-negativity weight constraints which means no short selling. In other words, we impose the non-negativity constraint deduced from the Kuhn-Tucker approach to simulate the no short selling rule in this market. We also apply conditional estimation of the mean and variance of returns (resulted from GARCH model) along with the simple one to understand the effects of weight estimation. Comparing Sharp ratios, we observed that regardless of the psychological characteristics of the investor, short selling prohibition results in risk-free assetholding and higher return (we will be better off without short selling in this market. Holding the risk-free asset is almost the optimal choice in this case). World experience shows that short selling prohibition does not result in price stability in financial crisis. In other hands, short selling, in its common form, does not seem to be an appropriate tool due to newly founded situation of TSE. Henceforth, stock market development seems to be an appropriate policy and short selling can be used in TSE after being tailored with IRAN’s judicial situation.